*

  • akciğer kanseri yüzünden 3-4 ay ömrü kalan bir babanın otistik çocuğunu ölmeden önce kendi kendine yaşayabilmesi için eğitme çabasını diğer bir yandan onla ilgilenicek bir yer aramasını anlatan jet-li'nin baş rölde oynadığı 2010 yapımı film.orjnal adı: haiyang tiantang.

    bu da traileri; http://www.youtube.com/watch?v=-t4gue6d0xu

    özellikle ben x isimli saçma sapan filmi beğenen arkadaşlar izlesin.
  • salya sümük ağlatmadan enikonu sezgileri silkeleyen bir film. olması gereken de bu galiba. koca hikayede bir iki yerde desibel yükseldi belki. insan türk filmlerinde ağlayan-ağlatan oyuncunun ve filmlerin başarılı sayılmasına şaşmadan edemiyor. *
  • aksiyon filmlerinde başrol oynamasına alışkın olduğumuz jet li'nin oyunculuğunun sadece bunlarla kalmadığını göstermiş filmdir kendisi. eşi çocuğunun otistik olduğunu öğrendikten sonra intihar eden ve oğlu ile baş başa kalan, ömrünün son zamanlarında oğlunu hayata hazırlamaya çalışan, fedakar bir babanın hikayesi. genellikle bu tarz filmleri beğenmeme rağmen, akıcı bir şekilde, izleyeni sıkmadan ilerleyen bir film olduğunu gördükten sonra nasıl bittiğini anlamadığım filmdir. ayrıca şu anda imdb notu 7.8 dir.
  • baştan sona hiç sıkmayan, etkileyen, duygulandıran ama acıtasyon yapmayan, jet li ustamızı bize farklı bir şekilde göstererek kendisine bir daha hayran olmamızı sağlayan güzel film.

    http://www.imdb.com/title/tt1498858/
  • asperger sendromu biraz daha farklı bir otizm çeşidi olduğundan, ben x adlı filmle farklı şeyleri anlatmakta bu film. bu ben x'in daha değersiz yahut saçma sapan olduğu anlamına gelmemekte.

    salya sümük ağlatmadığı hususuna da katılmıyorum, öyle olsaydı bu sümükler ne diye soramazdım değil mi? ramazan ramazan su kaybına uğradık iyi mi?

    dafu'nun (az kaldı dafi diye yazıyodum ha) palyanço yavuklusunun bi telefon numarası alıp gitmesini benim aklım almadı ya neyse... saf sevgi de izah edilmiş oldu filmde. biraz daha kasılsa oasis olabilirmiş.

    ama sözüm sana palyanço kılıklı kız, o dicital foturaflar saa yetti mi?
  • jet li ve dafu kardeşimizin ağzımıza sıçtığı film. bu kadar güzel oynanmamalı lan. bazen olayın ta kendisine bazen işlenişine ağlıyorsunuz ama ağlıyorsunuz bu filmde. net olan o.
  • bugün izlemiş olduğum, önyargılarımı kıran başarılı film. ayrıca görmüşüzdür ki; üzerine yapışan rollerden sıyırılabilen nadir aktörlerden birisi de jet li imiş, helal olsundur.
  • otizm ile ilgili farkındalik yaratmak açısından izlenmesi, izletilmesi gereken çok önemli bir film kanımca. bu arada jet lee abimiz sen neymişsin dedirtmiş, oyunculuğu ile şaşırtmıştır. bu aralar hiç dram filmine gelemeyen bünyem bile bir solukta izlemiştir. herkese tavsiye edilesi...
  • çin sinemasının usta oyuncularından biri jet li.onun adını duyduğumuzda ilk akla gelen dövüş sahnelerinde ki üstün becerili ve göze hitap eden savunma sporu hareketleri.

    ta ki "ocean heaven" ı izleyene kadar. bu filmden sonraki belleğinizdeki jet li imajı değişebilir ki değişir de. bu filmde jet li'nin diğer filmleri gibi usta dövüş sahneleri yok.bu filmde jet li'nin gönlünün bir baba olarak ustalaştığı melekleştiği sahneler var. jet li dramda da ne kadar başarılı bir oyuncu olduğunu bu filmde kanıtladı.baba karakteri içimize işledi adeta.o ne fedakarlıktır o ne denli sevmektir o onun herşey olduğunu gösterdi.derler ya ebeveyn için evlat herşey demektir.işte bu filmde baba bu sözü kanıtlarcasına oğlu için en iyisini en rahatını istiyor.kendisini bir an bile düşünmüyor; sabahında akşamında yemesinde içmesinde nefes alıp vermesinde tek bir şeyi düşünüyor sadece onu : oğlu dafu'yu... bu filmde bir babanın oğluna yeri geldiğinde annelik yeri geldiğinde arkadaşlık,yeri geldiğinde öğretmen ve bunların hepsinde de ne kadar içten ne kadar sevecen ne kadar isteyerek bunları yaptığını göreceksiniz.

    otizm bir hastalık değildir onlarda bizim gibiler;sadece dünyalarımız farklı biz onların dünyasına nasıl bakıyorsak onlarda bizim dünyamıza öyle bakıyorlar.onlar mutlular kendi dünyalarında ve dışardan bakıldığında da bunu bize öyle aksettiriyorlar ki soruyoruz kendimize biz hiç bu kadar mutlu olduk mu diye!

    kısacası rain man sonrası otizme ailesel bakan ikinci bir baş yapıt izlenilmesi gereken ve izletilmesi gereken bir film.

    ( ailemizdeki isimsiz kahramanların anısına...)
    (2011 yılı yorumum)
hesabın var mı? giriş yap