hasta etmek

• sinir etmek
  örn: hasta etme adamı!
• (bkz: adami hasta etme)
  (bkz: hasta etme beni)
• tam olarak kelime anlamıyla, mecazi değil gerçek olarak yani, gerçekleştirmiş olduğum hadise.
  
  evet, ben bir insanı hasta ettim, hem de gayet de 20'li yaşlarının başında narin bir bayanı.
  
  geçen bahar ayında, herhangi bir pazar günü için arkadaşlarla bir plan yapmıştık. önce bi yerde karnımızı güzel bi şekilde doyurup, sonra başka bi yere başka bir aktivite için geçecektik. o gün de klasik bir bahar günü olarak hava inanılmaz yağmurluydu. yemek yediğimiz yerden çıktıktan sonra iki tane taksiye binip gideceğimzi yere ulaşmaya çalışavcaktık.
  
  havanın yağmurlu olması, bir istanbul klasiği olarak, hatta iki istanbul klasiği olarak önce taksi bulmamızı zorlaştırmış, (ki bi tanesinin zor bulunduğu şartların geçerli olduğu bir yerde biz iki tane taksi bulmaya çalışıyorduk), daha sonrasında bulduğumuz taksinin, o yağmurlu havada daha bir çekilmez ve geçilmez olan istanbul trafiğine takılı kalmasına yol açmıştı.
  
  tam bu esnada, gidecek olduğumuz yere de yakın bir noktada olmamzdan dolayı bir fikir oraya attım ben. o trafikte araçla ulaşmaya çalışacağımız yere yürüme daha hızlı varabilirdik. "inip yürüyelim mi" diye bir öneride bulundum bizim taksideki arkadaşlara, "hem yağmurda yürümek de güzel olur" diye bir bahaneyle de desteklemeye çalıştım bu fikrimi. artık ^*o sözlerin etkisiyle mi, yoksa trafikte takılı kalmış olmamızın verdiği bıkkınlıkla mı bilemiyorum, kendimizi bi anda taksiden inmiş halde yürürken bulduk.
  
  ancak durum pek iç açıcı değildi, ben de bu önerimle galiba bi bok yediğimin farkına varmıştım. zira "yağmurda yürümek güzeldir" diyen ben, yanımda bir şemsiye olmasının verdiği güvenle bu sözleri dile getirmiştim. diğer arkadaşların ise hiç birinde şemsiye yoktu. evet yağmurda yürümek güzeldi ama elinde bir şemsiye varsa yürümek güzeldi, öyle dımdızlak, sucuğa dönme riskiyle değil.
  
  sonuçta elimdeki şemsiyeyi nöbetleşe olarak kullanmaya çalıştık, becerebilenler kafalarını ellerindekiyle veya üstlerindeki giysilerle kapatarak korunmaya çalıştılar, ancak 8 kişiye bir şemsiye pek de hoş bir durum, derde derman olacak bir çözüm değildi. haliyle feci ıslandık. bata çıka gidecek olduğumuz yere varmıştık sonunda. mümkün mertebe sütümüzü başımızı kurutmaya çalıştık.
  
  ama çoktan şifayı kapanlar olmuştu aramızda.
  
  ertesi gün eve döndüğümde, msn'de, entry'nin başında bahsettiğim arkadaşımın "çoooook hasta :s:(" yazılı iletisiyle karşılaştım. durum apaçık ortadaydı, arkadaşım bi önceki günün yağmurundan feci etkilenmişti, ben de inanılmaz bir vicdan azabı duymaya başlamıştım, zira o iletinin varlığına yol açan kişi bendim. ama artık iş işten çoktan geçmişti.
  
  bir insanı neredeyse göz göre göre hasta etmiştim.
  
  ^