haydarpaşa endüstri meslek lisesi ^*

• piskopatları ile unlu okul ,kavgasız dovusuz tek gun gecmez
  (bkz: kına)
• mudur mavini bir pazartesi sabahında istiklal marsı için meydanda(sene 96)
  -aranızdan bazıları kadıkoyde bazı eylemlere karışmış
  bir ugultu kopar
  -helal olsun cocuklara (arkadan bir ses)
  
  anarşinin kol gezdiği bir lise(bir turkiye klasiği)
  7-8 bin nufus barındırır bugun bir cok universitedende buyuktur
• yeditepe universitesi kalıpcılık bolmu bu okulun sınırları içindedır.
  anaokul -lise- universite
  birtek 8 yıl egitim yok
• 1997 mezunlarından olduğum okul. bizim zamanımızda hiç öle kavga gürültü yoktu ya da biz bilgisayar bölümü olduğumuz için diğer bölümlerden biraz kopuktuk belkide ama yinede 3 senede sadece 2 kavga gördüm. bence gayet sakin bi okuldu.
• (bkz: haydarpaşa teknik okulları)
• vakti zamanında okulun en uyuz hocasının, basketbol sahasında bir güzel dayak yediği okulum.
• benim de 2004 mezunu olduğum okuldur. kavga gürültü eksik olmaz vs diyen arkadaşlar sanırım başka liselerden mezundur. dört sene boyunca bir kez kavga çıktı (benim bulunduğum sınıf da duruma dahildi) onun dışında öğrenci nüfusuna göre gayet sessiz sakin bir okuldu.
  kız nüfusu ise erkek öğrenci nüfusunun %10 civarındaydı. eğer bir sınıfta sadece bir tek kız öğrenci varsa o tek kızlar teker teker başka sınıfa geçer 3-4 kişi olurlardı.
  müdür yardımcısı ise tam bir şerefsiz evladı idi. özellikle p.tesi günleri giriş kapısında bekler, saçı uzun, spor ayakkabı giyen, kravatı olmayan öğrenci dostlarımı herkesin gözü önünde çok pis döverdi ben utanırdım o durumdan.
  acısyla tatlısıyla ne günlerim geçti hey gidi hey.
• 1993 elektronik bölümü mezunu olarak bana çok şey kazandırmış eml. mezun olduğum yıl için saygı ve eğitim gayet düzeyli ve ileri olan lisem. yarım ekmek arası bol ketçaplı patates ve ayran, paramız olunca o patetes arasına 1 adet sosisli ile geçen muhteşem kızsız günler.
• 1998 tesviye bölümü mezunu olarak benim de o dönem için "pek kavga gürültüsü yoktu" diyebileceğim okulumdur. okula//bölümüme dair en akılda kalıcı anımsa şudur; staj yapmak için gittiğim ve okul bittiğinde "senden memnunuz gel bizle çalış" diyen o zamanların küçük aile şirketi olan işletme, bugün kendi sektöründe 85 ülkeye ihracat yapan ve 5 katlı bir üretim atölyesinden 28.000 m2'lik fabrikaya ulaşmışlar ki, geçen ay çok da yoğun geçen ama onca çalışmanın bir halt etmediği bir mesai sonrası "ya şu x makina firması şimdilerde nerededir" diye sorup cevabımı aldığımdan beri haydarpaşa günleri gelir durur aklıma.
• (bkz: haydarpaşa sanat enstitüsü)