henry de montherlant

• 1896 -1972 yılları arasında yaşamış olan fransız roman ve oyun yazarı. 1. dünya savaşı gazisidir aynı zamanda.
• homoseksüel, diğer cinsle ilişkiye son veren olduğuna gören onun etiği bekarlık etiğidir. henry de montherlant bekarlar ile bunu iyi gösterir
• yıllar evvel varlık yayınlarının, şimdi de alkım kitabevi'nin yine tahsin yücel tercümesiyle, genç kızlar genç kızlar dörtlüsü - 1. kitap, kadınlara acıyın genç kızlar dörtlüsü - 2. kitap, yky'nin de bastığı bekarlar, ve son olarak iyilik şeytanı adlı kitaplarını yayımladığı yazar.
• ''kadınlar sevdikleri zaman gerçekte sevdikleri biz değilizdir. ama bir sabah vakti birini sevmediklerini anlayıverirlerse, işte o bizizdir.'' sozunu soylemis yazar.
• edebiyat tarihinin en efsane karakterlerinden olan pierre costals'a can veren yazar.
• efsane (tabi bilenler için) pierre costals karakterini yaratmış, öylesine bir sahafta dolaşırken ilgimi çeken bir kitabını alıp keşfettiğim fransız yazar.
  kitaplarını türkçeye genellikle tahsin yücel çevirmiştir
• "düşündüğü her şeyi söylemeye devam eden bir insan, yatağını ıslatan bir çocuk gibidir." demiştir.
• 1934'ün grand prix de litterature de l'academie française sahibidir.
• genç kızlar adlı kitabında kadın ve erkeğe dair söylediklerinin gerçek olma ihtimali bile çok acımasız. bu dünyada ne işim var denilecek cinsten.
  
  'kadın bir erkek için yaratılmış, erkek ise hayat için ve bilhassa bütün kadınlar için... kadın bir yere ulaşmak ve orada çivilenip kalmak için yaratılmış; erkekse girişmek ve bırakmak için: o bitirdiği zaman kadın sevmeye başlar, hep yakıcı kadın derler de niye yakıcı erkekler demezler! erkek alır ve atar; kadınsa kendini verir, bir kere verilmiş olanı da bir daha almazlar. kadın aşkın, yalnız kendi aşkının değil, erkeğin kendine olan aşkının da her şeye muktedir olduğunu sanır, her şeyi şişirir; tumturaklı laflar eder, aşkın sınırsız olduğunu söyler; erkek kadına olan aşkının da kadının ona olan aşkının da sınırlarını görür, aşkın bütün zavallılığını bilir. erkeğin kadın için arzudan başka bir şeyi olamaz; bu, kadını öldürür; kadının da erkek için sevgiden başka pek bir şeyi olamaz, bu da erkeği öldürür.'
• 21 eylül 1972'de voltaire rıhtımındaki dairesinde bir siyanür ampülünü ağzında kırdıktan sonra zehrin bozulmuş olabileceğini düşünerek kendini boğazından vurarak hayattan çekilen yazar.
  
  bıraktığı notta da kendisini yakmadan önce öldüğünden emin olmalarını istemiş. sonrasında da külleri roma'daki forum magnum'a dökülmüş.
  
  yaşam bir haz kaynağı olmaktan çıkıp acı kaynağı olmaya başladığında buna bir son vereceğini daha önce de söylediği için ölümü bir intihar değil, bir geri çekilmedir. vucudu eskidikçe gözlerinin ikisini de kaybetme ihtimali ortaya çıktıkça ve yaşı artık 76 olduğunda buna bir son vermiştir.
  
  zaten 60 yaşında bir kitabından alıntıladığı notunda da şöyle demiştir ;
  
  "yaşamayı bilen ölmeyi de bilmeli"
  
  edit : bu da new york times arşivinden ölüm haberi.