• bu tipler sirf muhalefet olmak icin ve zevkten fikirlere muhalefet olurlar...
    eer fikre katiliosa karsisindaki biraz aci cekip kivraninca ve kendilerini de tadmin edince peki derler...
  • hayır efendim hiç de herşeye muhalefet olmaz bu insanlar. aksine çok muhlis, yumuşak başlı bireylerdirler.
  • herşeyde muhalefet edilecek birşeyler bulunur da ondan herşeye muhalefet ederler.
    nedir yani etmese miydiler?
  • ozellikle bilisim sektorunde bolca bulunur.
  • bozuk türkçenin en güzel örneklerinden. doğruları; her seye muhalif insanlar ya da her seye muhalefet eden insanlar.
  • (bkz: armağan çağlayan)
  • küçük çocukların gelişim süreçlerinde hep bilindik özellikleri göze çarpar. hatta bu nitelikler veya huylar kötü şeyler dahi olsa dikkat çekip eş dost tarafından sevecenlikle kabul edilir ve "ehehe ne şeker şey" diye geçiştirilir. çocuk nasılsa ya.. ondan..

    mesela nedir bu mevzubahis huylar ve karakteristik nitelikler; kısaca örnekleyelim dersek inatçılık, taşkınlık, sakinlik, hovardalık, yaratıcılık, vurdumduymazlık, sevecenlik diye giden ve az önce de bahsettiğim gibi daha çocukken farkına varılabilen hallerdir. tabi bunların bir kısmı çok çabuk dikkat çeker ve çok fazla oranla çocuklarda aynen görülür.

    muhalefet olmak daha doğrusu muhalefet etmek de bunlardan biridir. bakın küçük çocuklara, ebeveynlerine veya kardeşlerine o da olmadı arkadaşlarına karşı kullandıkları en belirgin yaklaşımları muhalif olmalarıdır. herşeye inatla karışık itiraz ederler ve bu gözden kaçmaz. e çocuk bu edecek tabi. işine gelmez, aklı almaz vs..

    biz gelişkinler de hatta daha yoğunlukla iş bu çocuğun ana babaları da en çok tesadüf ettiğim şeyi yapmakta gecikmezler. çocuğun takındığı belirgin davranışa göre meslek seçme işidir. işte yakın zamanda, arka arkaya bu şekilde çocuklara sahip olan birbirinden farklı ailelerin çocuklarına bu huyları için yakıştırğı bir meslek var. "muhalefet başkanı". ne demekse artık.

    çocuk ortalıkta vınn vınn diye oradan oraya koşarken geçen şöyle bir konuşmaydı..

    - ... siz de öyle olmadığını anlatın.. anlar bence.
    - ay yok bu çocuk çok inatçı. hemen karşı çıkar. çok muhalefet!. uğraşamam.
    - hımm.
    - bela bela.. muhalefet başkanı olcak büyünce.
    - ?!

    sonrasında gözümde canlandırdım. çocuğumuz büyümüş, serpilmiş ve nihayet derslerinde üstün başarı göstererek muhalefet başkanı olmuştur. bir gün kahvede ..

    - oo haldun yeni işin hayırlı olsun. muhalefet başkanı olmuşsun?
    - evet.
    - sen iyi para alıyorsundur ha.
    - hayır!

    alayına inat ölümüne muhalefet.
  • bu tip insanlar muhalif oldukları oranda da göt olurlar genelde..
  • bircoklarinin zannettiginin aksine bu muhalefetlik onlarin bilincinde olan bir hadise degildir. yaradili$lari geregi kendilerine uymayan $eye itiraz etme huylari vardir. bildikleri veya bildiklerini zannettikleri $eye ters du$en herhangi bir kelime veya cumle onlarin muhalefet etmesine yeter de artar bile. her ne kadar bazi zamanlarda muhalefetlik cok i$e yarayan bir hadise olsa da arasira ortami geren ve ikilik yaratan bir durum oldugu icin cogu zaman ho$ kar$ilanmaz cevre tarafindan.

    kendilerini olaylara muhalefet olmaktan alikoymaya cali$an bircok mensuplari ister istemez duruma mudahil olduklarinin farkina bile varmazlar cogunlukla. yaradili$larinin onlari cektigi bu enteresan duruma bir kere girmi$ olduklari icin geri de donemezler. artik bir mecburiyet olarak muhalefetlige devam durumuyla kar$i kar$iya kalirlar.

    sozun ozu; her $eye muhalefet insanlar toplumun ihtiyac duydugu turden insanlardir. onlar sayesinde dogrular yanli$lar arasindan siyrilip cekilebilir. toplumda ne tur insanlarin ve du$uncelerin onem ta$idigi belirlenebilir. muhalefet olmayi fazlasiyla abartmadiklari sureler boyunca toplumda her zaman belirli bir yer ve statuleri olmu$tur, olacaktir da.
  • bazen ben de kendimi bu durumda bulurum. herşeye muhalefet eden insan olmak belli bir cesaret, birikim, yalnızlığa karşı enikonu bir direnç özelliklerini de ister. bir ortamda genelde bir muhalefet eden kişi olur ve diğerleri neredeyse bir birlik gibi bu kişinin üstüne gelir. buna mukabil köşeye sıkışma hissi meydana gellir bu kişide. bu tür anlarda eğer muhalefet eden zat-ı muhteremde bahsedilen özellikler yoksa ağır bir yenilmişlik duygusuyla geri çekilir olmadı uzlaşı yollarını arar. fakat kimse bu zatın içinde kopan fırtınaları bilmez.

    o eğer galip gelirse kazanacağı itibarı düşünerek kendinden geçer ve hakiketen muhalefetinde başarılı tutarlı bir yol izlediyse topluluk içinde birden saygı görür, beğeni kazanır. ama yine de aynı toplulukta sürekli böyle bir çırpınışa girerse kendinden yiyecektir. muhalefetlerin sayısı arttıkça nitelikten kaybeder. ama yinede bu kişilerin olmadığı tartışma ortamı bir süre sonra dedikodu ortamına dönüşür. çünkü dedikodu zaten kural olarak yapan kişilerin belli özelliklerini yüceltmek ve üzerine konuşulan kişiyi bu ortak paydadan hareketle yargılayıp suçlu bulmak esasına dayanır. yani herşeye muhalefet eden insanın olduğu ortamda ağız tadıyla dedikodu da yapılamaz.
hesabın var mı? giriş yap