herkese benden

• bir osman konuk şiiri (heves, sayı 20, ocak 2009, sayfa 14-15)
  
  bitirelim
  kendi en yükseğinden itilince herkes incinir
  yağmacıların ortasızlığı
  güneş yanığı bir suratın ortasızlığı
  çekirdeksiz mandalinaların ve çekirdeksiz kadınların ortasızlığı
  biri bana söylesin
  geldiysem ordaysam gerçekten
  bitirelim şu işi
  herkese benden
  
  geçmemiş gelmemiş olmamışlardan bahsederdim
  basit bir el hareketiyle bitirilmemiş
  akşam eve dönmese de hiç merak edilmemiş
  
  espriler iyi, kadınlar çekirdeksiz, kimse ümraniye’de oturmuyor
  boğaz manzaralı bir resimde oturuyor
  kimse ne kadar çok incinmiyor, bitirelim
  bu balık bir çocuk tüfeğiyle vurulmuştur diyorum
  herkese benden
  bunu hep kullanmak istediğimden değil,
  ağızsız bir çığlık
  ağızsız bir çığlık
  herkese benden kendi etinden
  
  bana
  geçmemiş gelmemiş olmamışlardan
  bir zaman, hiçbir etikette aralık 08 gibi saçma sapan bir şey yazmayan
  neden çıkmayalım bu özürlü takvimden
  aptalların gramerinden, mitoloji filan bilenlerin
  noktalı virgülü hep en doğru yere: ah belinda filminden
  yüzünü buruştur ve bunu kimseye açıklama
  tek başına bilemediğin, tek başına bilemediğini…
  kimseye açıklama
  elmayı soyma, dilimleme ama dilimlenmiş bir elma hakkında
  kasıkların çamaşırlarca kandırılması hakkında
  peynirli poğaçalardaki peynirin yetersizliği hakkında
  kendi yüsekğinden itilip düşürülenin incinmesi hakkında
  bitirelim şu işi
  bitirelim
  geçmemiş olmamış gelmemişlerden geçelim
  -hadi geçtik
  
  ilk büfeden birkaç tane alabilirim
  peynirli poğaça, tüfek, kalem; yirmi at ve birrum kızı
  peki: birroman taslağı için kötü
  hemen oracıkta adımı veriyorum
  her kırkbir saniyede on bebek doğuyor
  her elliiki saniyede onu ölüyor
  bu on ısrarından hemen vazgeç
  kayıtlara geçmeyen onbirinciden
  geçme
  
  işte aşağıda boş bir çerçeve
  yazmak çizmek bedava
  o en parlak cümleni, bilinmeyen hünerini
  herkese benden
  
  _______________
  l . . . . . . . . . . . . . . l
  l . . . . . . . . . . . . . . l
  l . . . . . . . . . . . . . . l
  l . . . . . . . . . . . . . . l
  l ______________l
  
  (bu aslen "işte aşağıda boş bir çerçeve" mısraında söylenen boş çerçevedir, ardışık boşluklar bırakmak becerilemediğinden aralara noktalar serpiştirilmiş, şekil şemal bozulmuştur. g.o.)
• bilinir ki bir filmin iki vurucu noktası vardır birisi başı ikincisi sonu. [[bunun içine ah belinda da dahil]] lakin osman konuk yazgımızın filminin reji koltuğuna oturduğunda ne ilk sahne ne son sahne gözetmemiş ve aykırı bir biçimde ikinci sekansta[[dizede]] tüm izleyenlere sürprizini açık etmiştir. bundan şunu anlıyoruz ki osman konuk hollywood filmlerine mesafelidir, klişelere mesafelidir, aldatmacalı alengirli sonlara mesafeledir.
  
  lakin karanlıkta çırpınan hayatımıza yerlerde sürünen hayatımıza ışık tutmaya/el vermeye ya da daha iddialı bir ifadeyle hayatımızın karanlık yerlerinde deniz feneri olmaya namzet dizeler yazmaktadır. ki ''kendi en yükseğinden itilince herkes incinir'' gibi müthiş bir kahramana sahip bir filmden de bu beklenir.
  
  sekanslar çoğaldıkça anlıyoruz ki bu osman konuk şiiri hünerli bir devinim, afili bir isyandır. tüm çirkinliklerimizi bakın ben ne kadar güzelim şeklinde gözümüze sokmaya çalışan alegorik betimlemeler karşında herkese benden şiiri aksi istikamette hızla giden bir jettir. yani demem o ki tüm çirkinliklerimizi yüksek perdeden kulağımıza bağıyor bu şiir. yoldan geçenleri çeviriyor, işaret ediyor, işaret ediyor ve klimasını kapatıp birazcık sıcak olsun evin içi nolacak canım desin istiyor. ama kimse demiyor.
  
  osman konuk kırık kalan plakları onarmada usta tamircilerin sonuncusu gibidir şiirde. dolayısı ile şiiri yalnızdır, şiiri ustadır, şiiri değerlidir. değerlidir çünkü size hayatta dinleme şansınız olmayan sesler sunar. kıymet bilip kulak kabartırsanız o ordadır. [[gerçi kıymet vermenin hüner sayıldığı bir çağdayız değil mi]]neticede siz bakmasanız da duymasanız da o ordadır. ve söyledikleri ile hayatımıza çivi gibi nağmeler göndermektedir ki düşük kalibreli kelimelerinizden sıkılınız.
  
  biri bana söylesin
  geldiysem ordaysam gerçekten
  bitirelim şu işi
  herkese benden
  ...
• yüzünü buruştur ve bunu kimseye açıklama. geçmemiş, gelmemiş, olmamışlardan geçelim. / hadi geçtik.
  
  bitirelim. kendi en yükseğinden itilince herkes incinir.