hiç kimse vazgeçilmez değildir

• dogrudur. simarmaya ne hacettir.
• insan ilişkileri ile ilgili gayet kararında bir söz öbeği. "kralına yol vermişim, soytarısıyla uğraşamam" çiğliğinden çok uzak.
  
  bu kararında dozajı sağlayan ise "vazgeçme" ifadesi. çünkü herhangi bir şeyden vazgeçme eşiği, öyle kolay atlanabilir bir eşik değil; alışkanlık bariyeri kırıldıktan ve tolerans sınırlarının üzerine çıkıldıktan sonra ulaşılıyor bu raddeye. yani ne kendini fazla önemseme ne de karşındakini küçümseme ifadesi bu; değer ve emek verilen fakat mutlu etmeyen ilişki hakkında, sağlıklı bir değerlendirme sürecinde varılan netice sadece.
  
  bu düzgün yaklaşımın günümüzde evrilen yamuk şekli, "herkesin bir yedeği/alternatifi vardır" formunda, ki insanlar her ilişkilerine (iş, aşk, ortaklık vs.) bu kuru sıkı silah ile başlıyor. kuru kuru bir değersizleştirme, bir ukalalık, bir lakaytlık...
  
  yok efendim yok, herkesin bir yedeği yok. aynı evde yetişen tek yumurta ikizleri bile birbirinin alternatifi olamazken, bu nasıl saçmalık?
  
  (büyüyünce alain de botton olacağım ben!^* ama daha ne kadar büyüyeceğimi bilmiyorum.)
• tam bir kapatalist sözüdür.
  
  sen vazgeçilmez değilsin ucuza çalış,sen vazgeçilmez değilsin beni kaybetme(hediye al,gezdir,kendine bak vs. = para harca)...
  
  vazgeçilmez insanlar vardır aga.
  
  sizin için hiç kimse vazgeçilmez değilse,iyi durumda değilsiniz demektir gençler.
• (bkz: kimse vazgeçilmez değildir)
• kimse kusura bakmasın, analar babalar evlatlarını bırakıp gidiyor. ne bu özgüven? neyinize güvenerek böyle rahat davranıyosunuz? birilerini kaybetme korkusunu siz de yaşayın siz de düşünün bir şeyleri. unutmayın, kimse kimsenin her şeyi olamaz ve kimse vazgeçilmez değildir.