iğneci teyze ^*

• sunnetci gibi cocukluk yillarinin korku unsurlarindan biridir. korkuncluklarinin kaynagi kocaman cerceveli gozlukleri ve uzun kivircik saclarindan ziyade ellerindeki esek kadar cam ve metalden imal edilmis siringaydi sanirim. bir de o siringayi haslarlardi, daha cok acisin diye yaparlar sanirdim.
• benim gibi bahtsiz insanlar icin bu igneci teyze anne^*ydi. yani evde her daim ocak ustunde haslanmaya hazir bekleyen cam govdeli o essek kadar eski siringalardan hazir bulunur, gerektigi zaman en karanlik dehlizlerden cikarilmayi beklerdi. hastalaninca herkes sizi terk eder sanki etraf kararir, tek isik o ocagin ustunde kaynamakta olan dikdortgen siringa kabinin altinda belli belirsiz yanan urkutucu mavi alevdir, o sevecen, gece korkunca yatagina kosup koynuna girdiginiz anneniz ise bir igneci teyzedir artik... evet igneci teyze.....
• (bkz: zenci iğneci)
• (bkz: kemanci teyze)
• annemin bir temsilcisi olduğunu çok geç öğrendiğim örgüt. küçükken bana iğne yapılacağında babam beni tutardı, sonra iğneyi olur, ağlayarak anneme koşardım "annea babam bana iğne yaptı çok acıdı" falan diye, annem de şefkat içerisinde "vay hain adam" minvalinde şeyler söyleyip teselli ederdi beni. babama küserdim bir hafta.
  
  tabi aptal bir çocuk olarak düşünmüyorsun ki "lan acaba iğneyi ziraatçi olan baban değil de doktor olan annen yapmış olmasın" diye. senelerce böyle iğrenç bir düzenin kurbanı oldum işte. babam da yazık hiçbir şey söylemedi.
  
  (bkz: sözlükte anılarını anlatmak)
• beş yaşındayken geçirmiş olduğum bronşit sebebiyle sabah akşam 2 defa 30 gün süreyle ziyaretine gittiğim, hala iğneden korkmuyor olmamın ve kendi kendine iğne dahi yapabiliyor olmamın yegane sebebi olan merhum adile naşit benzeri mükemmel, tatlı ve şirin teyze.
• aslinda hic olmayan teyze cesidi. uslu durmamiz icin uydurulan yalandan öcü teyze.
• her apartmanda mutlaka bir tane bulunan çocukluğun korkulu rüyası.
  
  misafirliğe gidilen evlerde çocukları uslu durmaları için tehdit edip ellerinden hiç düşürmedikleri çantalarını sallarlar. çok sonra, büyüyünce, anlarsınız ki o teyze iğne falan yapmıyor, büyükler sizi kandırıp kafa buluyordur.
• eskiden eczane sayısı daha az olsa gerek , gerçekten her sokakta bir iğneci teyze var idi. sanırım mahalle ilişkilerinin daha sıcak daha tanışık olduğu yıllardı.
  bakırköy taşevler sokakta sevim teyzemiz vardı , doktor iğneli bir duruma vardırınca tanıyı hemen sevim teyze aranır , evine gidilir işlem yaptırılırdı.
  daha 8-10 yaşında bu sevim teyzenin nasıl bir titri olupta iğneci sıfatı ve becerisine haiz olduğunu düşünüp sorguladığımı hatırlıyorum.
  annemi sorulandırdığımda onun bir hemşire olduğu cevabı ile karşılaşmıştım ki , ondan sonra daha rahat iğne yaptırmıştım ona.
  hala ayni didaktik anlayışı korumaktayım
  demekki yedisinde neyse yetmişinde o
  
  güzeldi o mahalle günleri be sozluk.
• annemin ilkokul çağlarında, her yaramazlık yaptığımda, çarğırmakla tehtid ettiği hayali teyze.