• buyukluk, gosterislilik, gorkem..
  • bunun sifat hali "muhtesem"dir
    "ihtisamli" diye kullanmak bir galat i meshur ornegidir.
  • gozalıcı.
  • yaşamak için hiç gerekli olmayan her şey.
  • (bkz: gösterişli)
  • bir nabokov kitabı.
    martin kitabın pek de hatırlamadığım bir yerinde şuna benzer bir şeyler der: “eğer yaşam sırf yaşamış olalım diye bize verilen bir şeyse yaşamanın gereği yoktur.”
  • vladimir nabokov'un yüksek beklentilerle aldığım ama büyük bir hayal kırıklığı yaşatan romanı.

    okuyucudan okuyucuya değişir ancak eğer ben bu kitabın nabokov imzalı olduğunu bilmeden okusaydım, en iyi ihtimalle 20-30 sayfa okuduktan sonra -hiç adetim olmadığı hâlde- bir kenara atardım. acımasızca eleştireceğim. nabokov severler gardını alsın.
    ilk olarak iyi bir romandan beklentiniz ne sayın okuyucu?
    merak ve heyecan duygunuzu harekete geçirecek sürükleyici olaylar silsilesi mi? iyi bir hayat dersi mi?
    bir farkındalık hissi mi?
    ya da rahatsız edici fikirleri anlamaya çalışmak mı?
    okurken kendimizden ya da tanıdıklarımızdan birşeyler bulduğumuz, psikolojik çözümlemeleri başarıyla aktarılan karakterler mi?
    beynimizde bir kıvılcımın fitilini ateşleyen düşünceler mi?
    bir duygu üzerine iç dünyamızda çıkacağımız bir yolculuk mu?

    bu kitapta bunların hiçbirini bulamazsınız. normal bir romanda buranın altını çizerek söylüyorum ki sadece konunun gerektirdiği betimleme olur, belki birkaç tık fazlası. bu 196 sayfalık kitapta toplasan (en fazla) 20 sayfalık olay var, kalan her şey betimleme. yazar çalı çırpı, börtü böcek tasvir etmekten sanırım asıl konuya girmeyi unutmuş.

    daha doğrusu asıl konunun etrafına ayrıntılar serpiştirmek yerine ayrıntıların arasına asıl konuyu serpiştirmiş. kitaplarda metaforları ve alegorik anlatımı -mesela bizim edebiyatımızda orhan pamuk çok iyi yapar bunu- fazlasıyla seven biri olarak bile bu kitaba zor tahammül ettim. aklımda birkaç güzel satır kaldı o kadar.
  • cennet ya da padişah sarayı.
  • emrah gürel’in objektifinden;
    görsel
  • “insan nasıl çalışacağını ve nasıl seveceğini biliyorsa bu dünyada ihtişam içinde yaşayabilir.” diyen tolstoy bence özetlemiş bu kavramı.
hesabın var mı? giriş yap