*

  • bu tür deneyimli şarkütericiler zor günler için kendilerini geliştirmeyi tercih etmiş olabilirler. tartı aletinin bozulması, çırağın o esnada başka bir ürünü yavaş yavaş tartması gibi zor günler olabilir mesela! her gittiğinde istediği ürünün, istediği gramajının en fazla üc gr fazla geldigini gören sadık müşteri gün gelecek de ‘tartmaya gerek yok seyfettin abi’ diyecek diye hayaller üzerine de geliştirilmiş olabilir. işte bu yetenekli insanları, krizin vurduğu şu günlerde tartmadan eksik gramajli satılan ürünlerin kazancından faydalanmayla da suçlayabilirim ama konumuz bu değil.

    peki ya bu hünerli sandığımız ellerin sahibi kişisi seyfettin amca (bana göre amca) sıklıkla aldığımız ürünlerin yine sıklıkla istediğimiz gramajda olanını hali hazirda tezgahın altında beklettiğini düşünmek de neyin nesi?

    müşteri: eee(kararsızmıs gibi yapmak) 300 gr her zamankinden.
    seyfettin abi: hemen geliyor.
    seyfettin abi: kriz sizi de vurdu mu?
    (zaten bu konudan mustarip olan ’müsteri’ kişisini lafa tutup da alttaki 300 gr olan her zamankinden ile rastgele tarttığının yerini değiştirmek için zaman kazanmak)
    müşteri: hem de nasıl seyfettin abi…….
    seyfettin abi: (kaslarını iki kez kaldırarak bakar ki; müşterisinin ilgisini teraziye çekmektir buradaki amacı.
    müşteri: yahu seyfettin abi gene mi tam ölcü ( deyip aslında altta değiştirdiğini fark etmemiş gibi davranarak hazirda beklettiği ücreti cebinden çıkarıp seyfettin ağabeye verir.
  • bu kişilerin 'laplace in seytani' olma olasılıkları da var olabilir bence. tabi bu üstün yeteneği sadece ilk denemede gramaji tam tutturmada kullanması da ayrı bi irade olsa gerek!
  • (bkz: sözlükçülerin başından geçen doğaüstü olaylar/@sankaranarayanan)
  • (bkz: ilk denemesinde gramajı tam tutturan kimyager)
  • (bkz: el de teraziymiş)
  • (ara: bakkal* tartar*)
hesabın var mı? giriş yap