ilk nefes
-
şükre/şükrüye reddiye düzene yanıt ve kucaklamamdır:
canı isteyen ve gerek duyan herkes doğruyu söylemekte özgür görevli. haksızlığa karşı doğruyu bağırsın, hatta doğruyu değil arzusunu haykırsın. bütün haykırmalara karşın yine de her doğan, "bir çift" nefes alan (bir soluk alan, bir soluk veren) herkes o ilk nefesle yaşamın bütün acılarını haklamış denklemiş olur, zorunlu kâra geçmesi başlamış olur. böylece ikinci soluktan başlayarak birey doygun, potansiyel mutlu, ödüllendirilmiş, kârda, sevilmiş ve onaylanmıştır. (bkz: şükretmek/@ibisile)
yaşam çilesinden değil de yaşam korkusundan kurtuluş yolu: tek bir soluk alıp verme döngüsüyle (tek bir nefesle) tüm zorluk ve acıları yenen bir fiziksel yaşam doyuncu aldığımız, sunulduğumuz veya kendimize sunduğumuz.. doğrudur. bu formül benim içimde, nietzsche'nin önerdiği "büyük yaşam evet"inin kendime uyarlanmış hali. kuru bir teslimiyet değil, bütün içerimleriyle birlikte mutlak teslimiyetçilik. ilk nefes canlı yaşamda fiziğin büyük patlaması eşdeğerinde. ilk nefesle birlikte bütün sonraki şekillenmeler bir kerede potansiyel olarak verilmiştir. içinde hepsi var, hepsine eşdeğer; demek ki sonraki bütün zorluklar da ilk armağanda denklendi. keyfi olarak denebilir ki, acılar önden karşılandı, büyük can yolculuğu başladı, o zaman külliyen negatif olmayan her deneyim ve duygu kar üstüne kardır, ek ikramiyedir. (bkz: çile/@ibisile)
"dün doğdum bugün ölürüm" dizesi hayatın ve özgürlüğün enfes bir yorumu olan hatayi deyişi için (bkz: ela gözlü pirim geldi).
(bkz: nefes/@ibisile)
(bkz: bir nefes/@ibisile)
(bkz: ilk nefesim)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap