• trt belgesel'de yayınlanan bir program.
    evlerinde eşya biriktirip atamayan teyze ve amcaları konu edinmiş. bizim çöp ev dediğimiz her yeri eşya olan evler. insanlara evi boşaltıp kendine yaşam alanı açması için yardım ediyorlar ama istifçilerin çoğu eşyalardan ayrılmaktan hiç hoşlanmıyor. her biri anılarla yaşayan bu insanların eşyalara yükledikleri derin anlamlar yüzünden onlarla vedalaşamamaları ortak özellik. ve kendilerini iyi hissetmek için surekli alışveriş yapmaları, toplayıcılık yapmaları.
    profesyonel yardım yapıldığında bile bu insanların iyileşmediği yine istifçilik yaptıkları görülmüş.

    izlerken acı cekiyorum. o insanların heba olan ömürlerine üzülüyorum. hayatlarının bir yerinde kontrolu kaybetmemişken daha yardım edilse böyle olmazdı diye düşünüyorum.
    ibretle izliyorum.
hesabın var mı? giriş yap