• sizi arar, mail atar, mesajlar yazar. "nasilsin?" diye sana sorar ama asil onun nasil oldugu ile ilgilenmeni isterde soyleyemez belki. bir araya gelir konusursunuz saatlerce, teselli eder, kotu olan herseyin gececegini, daha oncede sorunlarin ustesinden geldigi gibi bu seferde yapabilecegini soylersiniz. hatta bir sure sonra sinirlenirsin neden boyle surekli bunalimda, neden kafasini baska seylerle mesgul etmek icin ugrasmiyor diye. sonra birgun arasiniz ama telefonu acilmaz. kizarsin "essek herif nerelerde?" diye. sonra birgun senin telefonun calar. soramassin bile nasil, ne zaman, nerede oldu? ailesi sana sorar derdi neydi diye. girtlagina biseyler saplanir, gozlerinden yaslar suzulur, idrak edemezsin sana soylenenleri, biseyler soyleyemezsin, soylesen de bostur artik. kufurler edersin, birlikte yasadiklariniz aklindan gecer. olumu ona yakistiramazsin, igreti durur beyninde donup duran siluetinde. nasil cesaret etti, deger miydi, genc yasinda yasayacak bir suru guzellik varken neden, keske ucundan kenarindan citlatsaydi da engel olabilseydim dersiniz. ruh halini dusunur korkarsiniz dustugu karanliktan, sevdiginiz insanin bu derece derin acilar cekmesine dayanamazsiniz. tutunacak bir dal arasiniz, hele birde ayni seyi ikinci defa yasiyorsaniz listenin daha da kabarmamasi icin dualar edersiniz.
  • oyle yerlerde karsiniza cikar ki artik olmayisina inanamazsiniz, icinize bisey saplaniverir o anlarda. ayni isimde birine mail atarken birden onun mail adresi karsiniza cikiverir. telefon defterinizden adini silemezsiniz, silerseniz onu unutmus ve dostlugunuza ihanet etmis gibi hissedersiniz ama orada adini gormeye de dayanamazsiniz. ortak arkadaslariniz muhabbetin ortasinda birden onu soruverir size, ne diyeceginizi bilemezsiniz. olmamasi gereken yerlerden fotograflari duser. birgun onu ne kadar ozlediginizi dusunup aramak, sesini duymak gecer aklinizdan ve birden bunlarin artik mumkun olmadigi gercegiyle karsilasirsiniz. *
  • içinizden bir parçayı da yanında götüren, bunu yaptığı için asla kızamayacağınız arkadaştır.
  • eger cok yakin bir dostunuz ise bu ve engelleyememis iseniz hayata farkli bakmaya baslarsiniz bir donem omzumuzda bu yuk tasinir. vedalasmak gerektigini bilirsiniz.. ama yine de bazi guzel seyleri 2 kisilik yasamayi secersiniz.
  • sadece çok büyük bir boşluk birakir. öğrenildiği an ise akıl, mantik, düşünceler kendini en üst düzeyde zorlamaya başlar..
  • kendi hayatı için en önemli kararı verdikten sonra bu işleme koyduğu andan itibaren, her zaman kafamı kurcalamama neden olan, "neden" "neden" sorularına cevap veremediği için başka bir zaman nerede ve nasıl olursa olsun yakasına yapışıp "bizleri bırakıp nerelere gittin" diye sorular soracağım, özlem gidereceğim, o gittikten sonra her ne kadar bilse de dünyada, mahallede, okulda olanları birbir anlatacağım arkadaş. belki de bir nebze suç ben de bizdeydi, o içinden bağırıyordu "yardım edin" diye ama kaale almadık, önemsemedik, paçamızdan tutunan elleri bıraksın diye ayaklarımızı silktik farketmeden, kendimize en büyük kötülüğü yaptığımızı bilmeden, uçurum kenarında boş muhabbetler yaptık, kendimizi aldattık, bir gülüşüne aldandık..
  • intihar ettiği gün telefonla konuştuğunuz 2 gün süresince telefonu kapalı ne oldu bu çocuğa diyerek, diğer arkadaşları aradığınız ve aldığınız habere inanamadığınız acısı yüreğinize oturan, keşke telefonla konuşmak yerine yanına gitseydim dediğiniz canınızdır. uzun bir süre kendinizi suçlar ve keşkelere takılır kalırsınız. ne oldu da erkenden gittin değdi mi diye dövünürsünüz, intiharına sebep olan kişiyi lanetler ve yaşamı, sevgiyi, sevgisizliği sorgularsınız. mezarına bile gidemezsiniz. içinizde yıllara meydan okuyan bir sızı olarak kalır, ismini duyduğunuzda gözünüz yaşarır. böyledir arkadaş kaybetmek.

    (bkz: ölüm adın kalleş olsun)
  • kararini sikeyim amcik seklinde agir konusulan bir arkadastir arkasindan, aradan yillar gecse de. sinir bozuklugudur, gereksiz uzuntudur. trafik kazasi ya da benzeri bir durum olsa, hayvanin teki bicaklayarak oldurse, agzindan salyalar akan bir kamyoncu sollarken arabayi altina alsa, en azindan suclanacak baska bir yer bulunur, ofke baska alanlara dogru kaydirilebilir. ya da olumun gercekligine inanilabilir.

    ama intihar garip bir olay iste, geride delil birakmayan, kimsenin adli sabika kaydini degistirmeyen. bir o kadar da yuceltilen bir kavram olmasini yuceltenlerin esekliklerine bagliyorum sadece, kimse lay lay lom seklinde yasamiyor, herkesin inanmazsiniz ama sorunlari var, uzerinden rahatlikla gelemedigi cikmazlarda kaybolmusluklari var. ama hicbirimiz yuksek bir yerlere cikmak, denizde yavas yavas ilerlemek gibi film sahnelerine girmiyoruz.

    hayir nazim demis bir kere, buyuksehirde olumun acisi uc gun surer diye, ki alintiyi yapmayi hic sevmesem de bunu daha guzel anlatabileni hic duymadim. ders olsun diye gerceklestirilen intihar, bir hafta sonra kimsenin sikinde olmaz, hos ders vermis olsa ne yazar bir ise yaramadiktan sonra.

    bilmiyorum gerci, benim hic intihar eden arkadasim olmadi. bilmedigim bir yerdeler sadece, intihar susu verip gittiler.
  • intihar eden arkadas hayatinizda koca bir keskedir.
    kavga edilmistir, 1 senedir konusulmuyodur. o gun onu gorursunuz taksimde arkadaslariyla. uzaktan basinizla bir selam verirsiniz. ertesi gun okulda biri size "senin arkadasindi degil mi" der, anlamaz gozlerle bakarsiniz. duymadin mi? duymadim. neyi duyacagim? intihar etmis. nasil ya? daha dun... ama daha dun. ondan sonrasi ise hep bir keskedir zaten. koca bir keske. keske konussaydim. keske kavga etmeseydik. keske o gun gordugumde nasilsin deseydim. keske yardim edebilseydim. keske keske keske...
  • hayatimda agladiim ilk cenaze biz henuz lise2nci siniftayken intihari kendisi icin cozum goren bir arkadasimin olmustu...
    isin aar yani haftalarca aylarca nasil intihar edilebileceini konustuktan ve hatta denedikten sonra "babamın silahını buldum ama jarjor yok" dierek yanımıza geldiinde kendisine "1 mermi bulursan sür namluya" gibi dahiyanece bir fikiri bedavaya vermis olmamdı... o zamanlar sakalımda yoktu ama sozum dinlendi ve simdi bir sozluk entrisi oldu "intihar eden arkadas"
    genel sebep ailevi yada pek cok zaman gonul meselesidir. henuz gelisimini tamamlayamamis kisilik girdii buhranlarda kendine bir cikis yolu bulamadiinda hayatina son vermenin kendini icinde bulunduu boktan durumdan kurtarabilecek tek ve son durum olduu kararina varir... icine kapanir dis dunyayla iletisimi keser ve boylece intihar sureci baslamis olur.
    intihar 1 amac deil bir aractir onun icin... umarim hepsi istedikleri yerlere ulasmislardir ve mutludurlar. ama arkada sadece uzuntu birakirlar ve gozyasi... 1d buruk bir gulumsemeyle hatirlanacak anilar...
hesabın var mı? giriş yap