• ben ironiyi çok seviyorum. hep ironi yapmak istiyorum. ama bazen boku çıkıyor. aklıma bir şey geliyor, hemen yazayım diyorum ama sonra ‘dur lan dur, bi ironi yapayım da milletin aklını alayım hem komik olur’ diye düşünüyorum, veriyorum ironiyi ondan sonra. bazen incir çekirdeğini doldurmayacak bir konu olsa bile illa ki ironi! birkaç kendini bilmez çıkıp laf söylese de sorun yok çünkü çoğunluk benim ne kadar bilgili, akıllı olduğumu ve ironi yaptığımı biliyor. hatta ben o kendini bilmezlerle hiç muhatap bile olmuyorum, muhiplerim ayaktakımına gereken cevabı veriyor. bazen de bazı şeyleri aşmış olduğum için ironi yapıyorum. bir konu var diyelim, hemen ironik bir entry giriyorum ve susup, köşeme çekiliyorum. insanların yaptıklarını hafif bir gülümsemeyle izliyorum. diğerleri uğraşıp duruyor ondan sonra. bana laf söyleyen de çıkyor, beni savunan da. ama hiçbiri önemli değil. ben aslında onların o konu hakkında düşünmelerini istiyorum. oynuyorum onlarla. tabularla baş başa bırakıyorum. çünkü ben bunları aştım.
    bu tarz yani.
  • (bkz: telegol)
hesabın var mı? giriş yap