• ekmek kelimesinin telaffuz ediliş şeklinden dolayıdır.
    ne zaman bir dinci görsem şöyle telaffuz ediyor:

    aekh-maekh.

    arapça'ya yatkın her kelime gibi ekmek de dincilerin sarsılmasına sebep oluyor.

    sonra neymiş, ekmek sikmek günahmış. ahlaksızlıkmış.
    elini sikerken iyi a-m-k.

    ikisini de allah yaratmadı mı.
    sikme elini.

    sıkıldım lan ekmekle ilgili özlü sözlerden.
    "ekmekle oyun olmaz."

    niye?
  • (bkz: eppek)
  • ekmeğin kutsallığının islamla alakalı olduğunu sananların verdiği beyanat. bilmezler ki ekmeğin kutsallığı taa sümerlere, babile filan dayanmakta, cünkü ekmek uygarlığın sembolu (acın bakın gilgamesh'ta enkidunun uygarlasmasını sembolize etmek icin ekmek yiyip bira içtiği tablet 2'yi okuyun.)

    edit: ekmek degil nimet kutsal islamda derseniz bir dusunun bakalım yere dusen ekmek kırıntısına basmamak icin yolunu degistiren ama elma kocanıyla futbol oynayan cocuklar ne kadar yaygın; ya da anneanneniz ekmegi yerde gorunce verdiği tepkiyi düsünün.
  • sanıldığının aksine islam ile pek bir alakası yoktur. ekmeğin kutsallığı tamamen orta asya türklüğünde görülür ve türklerin islamiyeti kabulünden sonra da islamla zıtlaşmayan adet ve geleneklerini türkler devam ettirmişlerdir. (bkz: ekmek) (bkz: tuz)
  • ekmeğe erişemeyen insanların halini düşünmektendir.
  • islam dininde "ekmek kutsaldır" diye bir şey yoktur. genel olarak allahın helal saydığı her nimet değerlidir.

    ekmek bir değerdir. değerler çeşitlidir. dini değerler, toplumsal değerler, evrensel değerler, kültürel değerler filan... birilerine sövebilmek için yanıp tutuşurken özensiz başlık açan kişiler değerler üzerine düşünmüş müdür? bence yeteri kadar düşünmemiştir.

    "ekmek çarpsın" diye yemin ederiz biz. bu islamda şirktir. biliyor muydunuz? ama ekmeğin değeri başkadır. ekmek, insanların temel besin maddelerinden biri. şimdi biz marketten çok kolay bir şekilde, türlü hallerine ulaşabiliyoruz. ancak buğdayın ekilmesi, yetişmesi, hasadı, öğütülmesi, ekmek formuna dönüştürülmesi... bunlar geçmişten gelen, toplumun ortak bilincine kazınmış şeyler. değerli olan, ekmeğin geçirdiği yolculuk, ekmek haline getirilene kadar verilen emek. bunca emeğe rağmen, insanların bir lokma ekmeğe muhtaç şekilde yaşamaları. insanlar bunca emekle ürettikleri, muhtaç oldukları bir şeyin ayaklar altına alındığını görmek istemiyordu. o nedenle yerde ekmek görünce kaldırırız.

    ekmek, o köylü toplum için çok değerliydi. çünkü emeğinin karşılığıydı. şehirli toplum için de değerliydi. çünkü çalışıp çabalayıp evine ancak onu getirebiliyordu.

    göğsüne kremşanti sürüp yalaman, götüne salatalık kukuna patlıcan sokman, protesto ettiğine yumurta/domates atman insanlarda böyle bir infial oluşturmayabilir. ancak hiçbiri, "ekmek" gibi bir değer oluşturmamıştır toplumda. şeref ekmek bulamazken şerefsiz ekmek sikerse, insanların da "düşünce özgürlüğü, herkesin hayatına kimse karışamaz" demesini bekleyemezsin. damacana sikmek, kedi sikmek, köpek sikmek, ölü sikmek, çocuk sikmek gibi (tabirlerimi mazur görünüz) hastalıklı bir şeydir. "ekmek bulamıyorlarsa pasta yesinler" nasıl zamanında küfür gibi anlaşılmışsa, bu da küfür gibi algılanır. dine karşı değil ama, insanlığın toplumsal bilincine karşı.
  • kültürümüzde de yer etmiştir. sene 2001 ahlak gelişimi üzerine bir tez hazırlıyordum. 7-11 yaş çocuklarına öyküler okuyor sonra da sorular soruyordum bu öyküler üzerine.

    a: cenk çok fakir olan bir arkadaşı ile karşılaştı. arkadaşı ona çok aç olduğunu ve parasının da olmadığını söyledi. cenk fırına gitti. fırıncının arkasını dönmesini bekledi ve bir tane ekmek çaldı.koşarak oradan uzaklaştı ve ekmeği fakir arkadaşına verdi.

    b: mehmet çarşıda gezerken oyuncak satan bir dükkana girdi.küçük bir oyuncak uçak gördü.satıcı adam arkasını dönünce uçağı çaldı ve koşarak oradan uzaklaştı.

    soru : bu çocuklardan hangisi daha çok suçludur? niçin?

    bu öykülerin ikisini de anlatıp soruyu sorardım. cevaplar beni hayrete düşürürdü. ekmek çalanı daha suçlu görürdü çocukların çoğu. nedeni sorulunca da ekmek nimettir derlerdi. ekmek ve allah inancını birleştirirlerdi küçük kafalarında.

    ekmek çarpsın ki diye yeminler duyarak büyüyorlardı.

    (bkz: ahlak gelişimi)

    (bkz: piaget)
    (bkz: kohlberg)
  • (bkz: suleiman the magnificen)
  • (bkz: ekmek kavgası)

    ayrıca sadece islamiyette değil, tüm inanışlarda ekmeğe büyük değer verilmektedir ve verilmelidir.
  • ekmeğe islamda verilen değer muhteşe ise isa'nın etini sembolize ettiği düşünülüp ayinlerde kendine yer ettiği hristiyanlıkta verilen değeri nasıl tanımlayacağiımı bilemiyorum ben.. süpe, harik, inanılm, harikulad...
hesabın var mı? giriş yap