*

  • yavuz çetin'in satılık adlı albümünde yer alan dokuzuncu parça... sözlerinde istanbul'dan ve cihangir'den bol bol bahsedilir...
  • uzak kalmayi denedim senden olmadi
    eksik olan bir şeyler var yokluğunda
    cihangir sokaklari huzursuz insanlar
    ve artik hiç atmayan bu kalbim
    istanbul’a ait olmuş

    dişarda vahşi bir dünya evler huzursuz
    arkadaşlar hep sikintili dostluklar donmuş
    yaşayan bir şey var hala burda
    bir bütünün parçalari olmuşuz
    biz artik yaşamayan insanlar
    istanbul’a ait olduk
  • (bkz: catch22)
  • otobüste ve serviste dinlemesi güzel olan şarkı. onca insanı ve yeri görerek anlıyoruz nerede yaşadığımızı..
  • yavuz çetin'le geç tanışıklığımın hüznü ve huzuru, sıkıntısı, ışığı..derdini ne güzel anlatan sade insandan sade şarkı.
  • yavuz çetin'in tv'de yayınlanan bir akustik versiyonunda yaşamayan insanlar kısmını, gülmeyen insanlar olarak söylediği şarkısı, sonuna orjinalinden farklı olarak bazı eklemeler yapmıştır.

    uzak kalmayı denedim senden ama olmadı
    eksik olan bir şeyler var hep yokluğunda
    cihangir sokakları huzursuz insanlar
    ve artik hiç atmayan bu kalbim
    istanbul’a ait olmuş

    dışarda vahşi bir dünya evler huzursuz
    arkadaşlar hep sıkıntılı dostluklar donmuş
    yaşayan bir şey var burada hala
    biz bir bütünün parçalari olmuşuz
    biz artık gülmeyen insanlar
    istanbul’a ait olduk

    insanlar insanlar insanlar her yerde dert
    sevgiden hiç eser kalmamış kalplerinde
    yaşayan bir şey var burada hala
    bir parça aşk kaldı mı dersin
    biz artık sevmeyen insanlar
    istanbul’a ait olduk
  • belli bir süre için yurtdışında yaşamak zorunda olan bir insanı (misal eğitim için) hiç yalnız bırakmaz bu şarkı. hele ki istanbul'da bırakılan bir sevgili varsa, o sevgili istanbul'un kendisi olur birdenbire. bazen insanlar, başka insanları sevmekten yorulur. gider bir şehri sevmeyi öğrenir, gider bir ülkeyi sevmeyi öğrenir, bir yolda yürümeyi sevmeyi öğrenir. koca bahçeli kocaman evlerin ülkesinde, istiklal caddesi'ni özler birdenbire insan, kabataş vapuruna binip adalara gitmek ister. sanki yavuz çetin'le aynı şeyleri hissetmişiz, veya bizim hissettiklerimizi o daha güzel anlatmış zamanında, istanbul'la bütünleşmeden önce.

    bu yüzden hiç anlamam "kapağı yurtdışına atmak" isteyen insanları. onlara da saygı duyar, severim. sadece hiç anlamam.
  • uzak kalmayı deneyip de beceremeyen, hic atmayan kalpleri ile bir şekilde istanbul'a ait olmuş olanların şarkısı.

    "biz artık sevmeyen insanlar
    istanbul’a ait olduk"
  • yavuz çetin'in insanı ve hayatı işlediği parçalarından biri istanbul'a ait.bu parçada da bizi bize en güzel kendisi anlatıyor, kendimizi tanımamızı sağlıyor.

    "dışarıda vahşi bir dünya evler huzursuz
    arkadaşlar hep sıkıntılı dostluklar donmuş
    yaşayan bir şey var burada hala
    biz bir bütünün parçaları olmuşuz"

    diyerek onca sıkıntıya rağmen neden istanbul'dan kopamadığımızın yanıtını veriyor
hesabın var mı? giriş yap