viaggio in italia ^*

• (bkz: viaggio italiano)
• çoğunluğu napoli ve yakın çevresinde (bkz: pompei) geçen film.
• hiç sevmediğim bir film ne yazık ki. sadece 80 dakika sürse de epey sıktı. ingrid bergman bile sıkılmamı önleyemedi. bence pek bir numarası yok filmin. defalarca anlatılmış bir hikayeyi anlatıyor rosselini. birbirlerine yabancılaşmış karı kocanın çatırdayan evlilikleri filmin odağına yerleştirilmiş. yönetmen bir yandan bu sorunlu ilişkiyi anlatıyor, diğer yandan kamerasını italya'nın tarihi güzelliklerine çeviriyor. basit bir film kısacası.
• ingrid bergman'ın rosellini'yle (-ye) yolculuğu (tanışma, evlilik, sorunlar..) olarak da okunabilir italya'ya yolculuk.
• (bkz: the sheltering sky)
• george sanders'in bayağı atatürk'e benzediği film, ayrıca metascore notu 100 olan onbir filmden biridir.
• (bkz: journey to italy)
  (bkz: italya'ya yolculuk)
  (bkz: italya'da yolculuk)
  
  1954 yapımlı siyah beyaz film.
  
  film aslında sıkıcı. hiçbir şey anlatmıyor aslında olay filan da yok.
  
  gereksiz yere birbirimize soğuk soğuk takılmaktansa, neden bunca yılın hatrına sevgi dolu, aşk dolu, samimi geçirmeyelim şu günleri; sorusu karakterlerde bir türlü canlanmıyor. bu dersi çıkarmak seyirciye kalmış.
  
  antibiyotik vs kullandığım için, bir yandan neredeyse beynim yerinden çıkacak kopacak gibi dönmesinden aşırı ağrımasından ötürü; hiçbir şeye konsantre olmak istemediğim bir zamanda; tamamen kafam dinlensin diye açtım, müzeleri, volkan tüflerinin vs gösterilmesinden ötürü belgesel tadında izledim. bir de eski filmler bence psikolojiye iyi geliyor, arabalara, kostümlere, evlere filan bakarken öyle dinleniyor insan. bu açılardan yatak döşek yatarken, kafayı yormayacak bir şeyler ekranda öylesine dursun, öyle pompei kalıntılarına filan bakayım tarzında açıp izlenebilir anca.
• romantik drama severlerin kaçırmaması gereken klasik film.