italyan korku sineması

• modern italyan sinemasından bahsederken son döneme damgasını vuran bir üçlemeden bahsetemezsek haksızlık etmiş oluruz. bu seride italya özelinde yapılan sistem, bürokrasi ve devlet eleştirileri küresel karşılığını bulmuş ve tüm dünyada yankı uyandırmıştır. ilk film olan codice fiscale nin başarısının arından çekilen matricola ve nihayetinde kült haline gelen permesso di soggiorno, günümüz italyan sinemasının nadide örnekleri arasına girmeyi başarmıştır.
  
  serinin ilk filmi olan codice fiscale de genel olarak italyan bürokrasisinin ağır işleyen ve kendiyle çelişen özellikleri traji-komik bir dille anlatılır. italya ya öğrenim için gelen kahramanımızın codice fiscale almak için ortaya koyduğu mücadele ve bu süreçte başından geçen komik olaylar zinciri, seyircinin yüzünde acı bir tebessüm bırakır. bu film bir anlamda italyan sistemine giriş tadında olup sonrası için referans niteliği taşımaktadır.
  
  devam filmi olarak düşünülen matricola da ise aynı kahramanın burada geçen üniversite yıllarında yaşadığı eğlenceli maceralar anlatılır. film, özellikle düşük bütçesi sebebiyle handikap olan sınırlı oyuncu kadrosunu mekan çeşitliliğiyle aşmaya çalışsa da bolca eleştirilen bir yapıt olmuştur. ciddi bir düşünce ve eleştiri ortaya koymaktan çok seyir zevki veren bir serüvenler dizisi olmaktan öteye geçmemekle suçlanan bu yapıtta, daha çok kahramanın içsel çelişkilerinden doğan eğlenceli tesadüfler konu edinilmektedir. yine de, cesaretle ama belli olduğu üzere yarı-cahilce atıldığı yeni hayatında başına gelenler, filmin gençler arasında tutulmasına yol açmıştır.
  
  serinin son filmi ise eleştirmenlerin ortaklaştığı üzere italyan korku sineması nın kült eserlerinden biri olmuştur: permesso di soggiorno. bir devam filmi olmakla beraber diğerlerinden çok daha ses getirici olmuş ve başyapıt olarak anılmaya başlanmıştır. bu eserde devletin, sistemin birey üzerindeki bağlayıcılığı ve keyfiliğinden yola çıkılarak başarılı bir psikolojik gerilim ortamı oluşturulmuştur. çaresizliğin, ümitsizliğin filmi olarak akıllarda yer ederken serinin diğer eserlerinden farkı, kişinin reel gerçeklik dünyasının tokadıyla yaşadığı sarsıntının yalın fakat akıcı bir dille anlatılmış olmasıdır. codice fiscale ve matricola nın, o ironik fakat umut vadedici atmosferine tezat oluşturacak bir biçimde film boyunca gerilim ve psikolojik savaşın etkilerini görmek mümkündür. finalinde ise kaçınılmaz sonun tüm gerçekliğiyle tezahürü, onun değerini bir kat daha arttırmaktadır.