julius bahnsen

• çene dergisinde görüp araştırıp ekşide de bulamayınca "özer götünden mi uydurdu galiba"dediğim sonra da araştırdığım schoupenhouer müridi filozof(bkz: bah sen). daha hiçbir kitabı türkçeye çevrilmemiş hadi can yayınları yaparsan sen yaparsın. kendisiyle ilgili cemil sena ongun'un filozoflar ansiklopedisi kitabında şöyle bir pasaj var buyrun ayrıca o pasajı bizle paylaşan 1000 kitap kullanıcısına burdan selam ederim. ve özer bu dergi içinde çok çok teşekkürler
• tam anlamıyla uykudan uyanıp boğulduğumuzu unutuyoruz. ama burada da kaçacak yer yok diyor bedbin izdeşi
• frederick, frederick. weltschmerz: alman felsefesinde kötümserlik
  
  bahnsen, “hedonistik” karamsarlığı eleştiriyordu; dünyanın acıları, nitelik ve nicelikten zevklerini aştı. bir kez daha, filozof bireycilik konusundaki mahkumiyetlerini yeniden dile getirdi ve böyle bir hesaplamanın her bir bireyi farklı şekilde ölçeceği gibi yapmasının imkansız olduğunu iddia etti. dünya hakkında karamsar olmanın başka nedenleri de olduğunu iddia etti: tüm ahlaki amaçların ve ideallerin kayıtsız olduğunu fark etmek, ancak yine de peşinde koşmak, çıkış veya kurtuluş olmadığını iyice bilerek - bu gerçek karamsarlıktır. – 1860-1900 . oxford university press, 2016. s. 281-285
  note 15
• görsel hiç'in ve trajik aklın uyanışının en içkin filozofu!
  
  görsel buradan: cemil sena filozoflar ansiklopedisi
  
  felsefi kötümserlik açmazı varsa, bu bahnsen kötümserliğidir. schopenhauerian pessimism'in bir adım önüne çıkarak;
  
  ''ne kadar uzun yaşarsam, kaderimin değişmezliği için en basit formülün kayıp bir nöbette olduğunu o kadar çok hissediyorum.'' der.
  harry slochower'ın "julius bahnsen, kahramanca umutsuzluğun filozofu, 1830-1881" (1932), the philosophical review , 41 (4), s. 372
  
  zapffe, ligotti, mainlander, leopardi, edgar saltus , herman tønnessen, ceronetti birbirlerini izlerler.
  
  theory of tragedy lağvedildi!
  
  frederick beiser , 1860-1900 weltschmerz: alman felsefesinde kötümserlik adlı 2016 çalışmasında bahnsen'in görüşlerini şöyle ifade eder:
  
  "modern bireyin kaderi, bu değerler ile seçimin dışlayıcı, ahlaki, doğru veya rasyonel olamayacağı bu dünya görüşleri arasında seçim yapmak zorunda olmasıdır. bu trajik kaderdir."