• "kopek ucarsa haber olmaz, ama ucmuk kopururse haber olur" --gazeteci atasozu
  • potansiyel bir gazete haber basligi:

    "istanbul esenlerde yasayan a.k. isimli sahsin kopegi b*, sahibinin komidinindeki cekmecede buldugu marijuanayi fazla kacirinca veterinerlik oldu. kendine geldikten sonra surekli bir seyler yemek ve icmek istedigi gozlenen kopek ile alakali olarak, sahibi a.k. 'b ucmak istemis, ben naapiiim' dedi. b'nin ifadesi alindiktan sonra tutuksuz yargilanmak uzere serbest birakildi". -associated press
  • heyecan dolu bir kıssanın yürek burkan hissesi. uçadabilirdi. kahraman küçük köpeğin hârikulâde hikâyesi de olabilirdi. düştüğü yerden sapasağlam kalkıp bir de gökdelenden uçmayı deneyebilirdi.
    ah mukadderat.. ah gizli müfredat..
    ve işte o günden beridir ki, haylaz arkadaşlar edinip yaramazlık yapası gelen küçük köpekler öğretmenleri tarafından "karga camdan atlasa sen de mi atlayacaksın evladım?" şeklinde azarlanagelmiş, neşeli hayaller, tatlı fanteziler hayırlısıyla parça pinçik edilmiştir.
  • şarkıdaki şiddet içeriğini azaltmak ve minik dimağları travmatize etmemek amacıyla, artık anaokullarında finali "köpek düşmüş vah vah vah, karga gülmüş hah hah hah" şeklinde söyletilen çocuk şarkısı.
  • bu şarkı pop müzik ile tanışmamış bünyemin yegane pop şarkısıydı. ne "mini mini bir kuş..." gibi çerez bir şarkıydı ne de "atam sen ölmeden toprağan gömülmedin..." gibi ağırdı tam kıvamında hem didaktik hem eğlenceliydi tam bir nil karaibrahimgil şarkısıydı ama hakkını yemeyim nil'in "akbaba olmasın..." nından daha güzeldi ,ya söyleyenin teatral yönünü harekete geçiren sözler "açmış bacaklarını,dikmiş kulaklarını...",anaokuldan sonra bu ayarda bir şarkıyla daha da karşılaşmadım ta ki orta birde if you're happyöğretilene kadar ama ben genede köpek uçmak istemişçiyim.
  • ilkokulda müzik dersinde öğretilen, ufak çaplı travma geçirmemi sağlamış şarkı. tüm gün rahmetli olan köpeğin ardından ağladığımı hatırlarım. yetişkinliğimde benzer bir acıyı ikarus sayesinde yaşadım, ancak onu atlatmak görece daha kolay oldu. nihayetinde ikarus kendi salaklığına bok yoluna gittiydi, ancak kötü bi karakter var bu şarkıda. ölen köpeğin arkasından kahkaha atan karga şerefsizinden bahsediyorum elbet.

    nasıl psikopat bir zihniyettir ilkokul birdeki çocuğa bu şarkıyı belleten, anlamış değilim.

    orospu çocuğu karga.
  • bu şarkıyı, çocuk şarkısı diye ortaya çıkartıp koca bir toplumun küçücük çocuklarına nesillerce söyletmiş insan baya hasta ruhlu biriymiş. köpeğin uçmak istemesi gibi bir absürd hikaye aklına geldi sen de yazdın.** üstüne bir köpeği öldürdün.* tamam da niye şarkının finalinde "karga da gülmüş. hah hah haaah!*" dedirtiyosun çocuklara?* bunu söyleyen çocuk ya ezberden anlamını düşünmeden söylüyordur* ya da sadist olmaya adaydır. olmasa da bilinçaltına sokuyosun zorla. sonra bu türk milleti neden böyle? e olur tabi.
  • hani böyle lüzumsuz şeyleri düşündüğümüz bir mekan vardır ya hıh işte orda aklıma bu şarkı geldi. sonra sözlerini düşünerek söylemeye başladım. meğer şimdiye kadar hiç düşünmemişim!* neyse işte karga hayvanına karşı neden antipati beslediğimi de buldum bu sayede.
    köpek ona yardım için gidiyor ve karga bunla alay ederek düşüp ölüşünü izliyor, "hahhaha" diye gülüyor hatta. nasıl travmatik bi şarkıdır bu? :/
    yazanın akli melekelerinin yerinde olma ihtimali sıfır bence. bunları bize anaokulunda öğretenlerin de keza.
hesabın var mı? giriş yap