• samed behrengi'nin deyimiyle bu kitap tüm "küçük kara balıklara..." ithafen...

    yampiri yampiri yürüyen yengeçlerin kıskaçlarından kurtulmaya çalışan, aklını ve hayallerinin sınırlarını zorlayan herkes için bu güzel kitap. "hayır, orada hiçbir şey yok." diyen tüm robotlaşmış beyinlere ve kaskatı kesilmiş gönüllere güzel bir cevap veriyor küçük kara balık: "yola düşüp gitmek, başka yerlerde neler olup bittiğini öğrenmek istiyorum. bu lafları bana birinin öğrettiğini düşünüyorsun ama bilmeni isterim ki çoktandır düşünüyordum ben bunları. elbette ondan bundan da çok şey öğrendim. örneğin şunu anladım: balıkların çoğu yaşlandıkları zaman ömürlerini boşu boşuna geçirdiklerinden yakınırlar. sürekli sızlanır, lanet okur, her şeyden şikayet ederler. ben bilmek istiyorum; gerçekten de yaşamak dediğimiz şey şu bir avuç yerde yaşlanıncaya kadar dolaşıp durmaktan mı ibaret; yoksa dünyada başka şekilde yaşamak da mümkün mü? " diyor.

    michalengelo da küçük kara balıklardan... 80 yaşına rağmen "ancora imparo" demiş; "hala öğreniyorum."

    "ne kadar bilirse bilsin, cahilliğinin bilgeliğinden büyük olduğunu düşünen" çocuklar yetiştirmek için bir başlangıç kitabı olacak nitelikte.

    dili yalın, eğlenceli ve eğitici mükemmele yakın bir samed behrengi kitabı.
  • ankara/kızılırmak caddesinde oldukça tatlı bir kafe. gidiniz. benim için havuçlu kek de yiyiniz.
  • iran'lı toplumcu öğretmen samed behrengi'nin en popüler kitabı.

    çocukluğumun en etkileyici kitaplarından. bir şeftali, bin şeftali gibi.
  • merak duygusu, sorgulama, keşfetme... bu kavramları çocuklara aşılaması açısından güzeldir. ufuk açıcı bir kitaptır. yine de biraz düşününce; hikayenin sonunun böyle bitmesi tam bir çocukluk travmasıymış, diyor insan.
  • güzel bir çocuk kitabı. çocuklarınıza rahat okuyabileceğiniz bir öyküsü var.
  • samed behrengi'nin yazdığı, iran sınırlarını aşıp dünyaya açılmış çocuk kitabı.
    yaşadığı küçük güvenli göletten, gözünü korkutan herkese ve her şeye rağmen, ayrılarak merak ettiği büyük denizlere açılan küçük cesur bir balığın öyküsüdür. çocuk kitabı diyorum ya tanıdığı bildiği sınırları aşmaktan en çok yetişkinler korkuyor ve minik insanları da en çok yetişkinler korkutuyor. yani özgüvenini çocukluğunda bırakmış yetişkinlerin de küçük kara balıklardan öğreneceği şeyler var.

    uyku tutmadı, denizi düşünüp durdum.

    edit:imla.
  • ıranli bir yazarin bir dönem ülkemizde halen de iranda yasaklanmış olan çocuk kitabıdır. kitap güzel başlıyor; sophienin dünyasi gibi merakli maceracı sorgulayan bir çocuk bizim kara balık. basta kitabı beğendim ve evlerine misafirliğe gittiğim bir ailenin çocuğuna hediye diye aldım yolda giderken bi bakayım ne varmış içinde dedim. ondan sonra beğenip beğenmemekte hatta çocuğa versem mi vermesemmi diye baya düşündüm.

    ıçerisinde cahil, soysuz, namussuz gibi kelimeleri istekle söyleyen ve hançerle öldürmeye meraklı bir küçük balığa donüşüyor bizim afacan.

    şahsen şunlar bir çocuk kitabına hiç yakışmamış.
  • çocukluğumun kitaplarımdan biri...ne zaman ki jandarma evi basacak haberi alındı, bi dolu kitapla birlikte yok edildi. sobaya atılıp yanmışlardı ve ben çok ağlamıştım. hem ağlamıştım, hem hiçbi anlam verememiştim. kitaplar neden tutuklanır diye....

    (bkz: samed behrengi)
hesabın var mı? giriş yap