kış çocuğu

• kış mevsimini daha çok seven insanlara verilen addır.
  yazın o sıcak, bunaltıcı havasından haz etmez, iki yağmur gördü mü mutlu olurlar, kar yağdığında sevinçten çıldırırlar.
  hava durumunda hava sıcakları düşecek dendikçe yüzünde güller açar bu insanların.
  kışın sıcacık kalorifere doğru yan oturup, kıçını dayayıp kahvesini içerken dışarda yağan karı ya da yağmuru izlemek en büyük keyifleridir.
  
  bi de bu insanlar genelde kışın doğmuş olurlar.
• yazın kumda oynamak yerine, kartopu oynamayı tercih eden cocuklardır. buyuyunce de degismezler, bogazlı kazaklarını giyecekleri, atkılarına sarılacakları gunleri iple cekerler. etraflarındaki herkes gunluk guneslik havalarda disarda olmak isterken, sokak, kıs cocuklarını puslu havalarda yanına cagırır. insanın kendini evinde hissetmesi gibi, kısın dunya onların evi olur.
• ingiltere ya da irlanda gibi kuzey ülkelerinde doğmak yerine bir akdeniz ülkesinde doğdukları için yaz aylarını havaların soğuması ve kapamasını bekleyerek geçiren ruha sahip kimselerdir. ilkbaharın ilk birkaç haftası geçer geçmez "kış gelsin" artık diye söylenmeye başlayan kış çocukları, yorganlarından yaz resmen başlayana kadar ayrılamaz ve hava iyi bile olsa altlarına sererek ona dokunmaya devam ederler. hatta gecenin bir yarısı kan ter içinde uyandıklarında kendilerini yorgana sarınmış buldukları da vakidir. denizden, havuzdan pek hazzetmez, gittiklerindeyse akşama kadar suyun içinde olmak yerine bir gölgede uzanmayı tercih ederler. yaz sonuna doğru havanın hafif kapaması, rüzgarın çıkması ve yağmur serinliğinin yaydığı kokuyla ruh dengeleri yerine gelmeye, hava iyice bozulunca sıcak odalarında geçirecekleri zamanların hayallerine kapılmaya başlarlar.
  kışın sokakları kaplayıp ayakkabılarına, paçalarına bulaşan çamurdan rahatsız olmayan kış çocuğu, yağmurda ıslanmak ya da karda yürümekten de apayrı bir keyif alır ve o anda sokakta gördüğü birinin kış çocuğu mu yoksa yaz çocuğu mu olduğunu yürüyüşünden bir bakışta anlayabilir.
• dayanıklığa bebeklikten alışırlar.