kıskanç
-
(bkz: kiskanmak) eylemini aşırı boyutlara taşıyan kişi
-
-
(bkz: spinapubica)
-
iyi ki aynacı değilim
her gün ayna kırardım
sana baktığı için
sen baktığın için
-- ümit yaşar oğuzcan -- -
faruk nafiz çamlıbel'in şiiri. intizar adıyla şarkı sözü de olmuştur.
sakın bir söz söyleme... yüzüme bakma sakın!
sesini duyan olur, sana göz koyan olur
düşmanımdır seni kim bulursa cana yakın
anan bile okşasa benim bağrım kan olur...
dilerim tanrı'dan ki, sana açık kucaklar
bir daha kapanmadan kara toprakla dolsun
kan tükürsün adını candan anan dudaklar
sana benim gözümle bakan gözler kör olsun! -
aynaya bakmaya korkan kişi duygusu.
-
bir ortamda olumlu olarak sivrilen, etraftakiler tarafından sevilen bir insan olunca çevrede kıskançlık denen o çoğu güzel ana sıçıp batıran duyguya kapılan bir kişi olur. bu kişi, çevresinde sevilen ve sayılan o insanı daima göt etmeye, her söylediğine ya da savunduğuna bir kulp takmaya çalışır, kasıldıkça kasılır. her an o kişinin ağzına bakıp "acaba hangi açığını yakalasam?" diye kasar. kendine bunu amaç edinir ve o insan görüş alanına girdiği an ona "full tarama" (bkz: full system scan) çeker. parazittir, yok olasıdır, yabanidir, "ben daha uzağa işerim!" kişisidir.
-
-
insanın "ben"ine büyük acılar çektirebilen, o "ben"de büyük yaralar açabilip, telafisi olamayan hasarlar bırakabilen duygu... barthes * bu acıları şöyle formüle etmiş :
"kıskanç olarak, dört kez acı çekerim: kıskanç olduğum için, kıskançlığımdan dolayı kendimi suçladığım için, kıskançlığımın ötekini incitmesinden korktuğum için, bir bayağılığın beni tutsak etmesine boyun eğdiğim için: dışarıda bırakıldığım, saldırgan olduğum, deli olduğum
ve sıradan olduğum için acı çekerim."
(bkz: bir aşk söyleminden parçalar) -
eşyayı sahiplenendir kıskanç. oysa ki eşya'nın yaratıcısı ve her manada sahibi bellidir. tıpkı tüm ben'liklerin de o'na ait olması gibi.
peki neden kıskanır insan ?
çünkü yaratıcı'nın yansımasıdır yeryüzünde. allah'ın halifesidir. o'nun kendisine bağışladığı özelliklerindendir sahiplenmesi. sorgusuz sualsiz kullanmaya başlar küçücük yaşında. anneyi kıskanır, oyuncaklarını kıskanır.. büyüdükçe, hiçbir şeyin sahibi olamayacağını anladığında ve kıskançlığının anlamsızlığını farkettiğinde dahi kıskanmaya devam etmesi normaldir.
sahiplenmenin az olması halinde de sorun çıkarır, kıskanma duygusu. çünkü seven, sevdiğinin de kendisini sahiplenmesini ister.
ifrat ve tefrite düşmedikçe, kıskanmak sevgiyi arttırır, azaltmaz.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap