kamuflaj kokusu

• askerligini yapmis ve yapiyor olanlar bilirler, bu kamuflaj denen giysi, yapiminda kullanilan kumastan ve daha cok icindeki sahsin “asker olmak” merkezli ruhsal ve fiziksel durumundan kelli kendine has bir kokuya sahiptir.
  oyle bir kokudur ki bu, beynini nizamiyede birakmis^* asker kisi bir an olsun o beyinle iletisim kurup sivil hayatin nimetlerini hayal etmeye veya kisla hayatinin bitmez tukenmez zorluklarina karsi kendine has cozumler uretmeye kisacasi ne zaman beyin kivrimlarini calistirmaya kalksa hazirkita bekleyen kamuflajin koku zerrecikleri duyu organlari ile hayatini idame ettiren asker kisinin burun nahiyesine hucum ederek kisiyi ayiltir -gercekten ayilmak midir bu, orasi tartisilir- akabinde birkac saniyelik sok, matrixten taze cikmis neoya doner kisi ve kisla moduna gecilir sonuc olarak, derin bir nefes alinir ki bunyede zerrecik ulasmayan yer kalmasin, “ruya miydi lan” falan derken kisi kendisini aninda “biter, gecer, bosver, safak cart curt, vs.” soylemlerine kaptirmis bulur ki makbul olanı da budur. kamuflaj cekistirilir, duzeltilir, tamamlayici ve yine kendine has bir kokuya sahip kep kafaya eğreti takilarak sigara aranmaya dogru yol alinir.
  kamuflaj giysisinin bu ayiltici ozelligi yeri gelir ise yarar; nobet esnasinda uyumamasi gereken asker kisi afedersiniz gotunu de yirtsa dayanamaz, dalar uykuya. hasbelkader bir arkadasi gelip uyandirmaz ise tek uyandirilma sansi olan kamuflaj kokusu girer devreye, zaten diken ustunde uyuyan asker eter koklamisa doner, tekmil bile verir ustune tam olsun bari diyerek.
  bahsedilen kokunun askeri komik durumlara dusurdugu anlar da mevcuttur elbet. haftada iki kez banyo sansi bulunan asker kisi, sabahlari erken kalkmaya usenir ve bu iki banyo ile yetinirse yukarida bahsedilen koku ter kokusu ile girdigi reaksiyonlar sonucu tarifsiz bir bilesim cikarir ortaya. tertiplerin burunlari buna alisik oldugu icin en fazla “lan ayi git yikan bi, hayvan adam at gibi kokuyon” serzenisleriyle gosterirler tepkilerini ve galiz kufurler yiyerek susarlar genelde fakat karargahta gunicinde ofisboy misali rutbelilerin icinde fink atiyor^* ise mevzu bahis kisi, gunun birinde muhtemelen terfi bekleyen ancak takdirle avutulan ariza bir rutbeli cikar, herkesin ortasinda “asker sana yeni bir kamuflaj aldiralim neydi levazimin telefonu” seklinde politically correct bir ayar verir, “sivilde cik karsima agzini burnunu kirmazsam serefsizim”cevabi dusunulse de “emredersiniz komutanim”la yetinilir ve ortam hemen terkedilir.
  velhasil kelam bu kamuflaj kokusu duhulden terhise mehmetcigin kimligidir, herseyidir, kisladan disari atilan ilk adimda hamam yoluna cikmaya bunyeyi tellaga teslim etmeye olmadi tornaciya zimparalanmaya yemin ettirir adami. “yuh, kitap yazsaydin bari” diyen asker adayi turk genclerini “kamuflaji giy ondan sonra konus” seklinde cevaplar ve bu vesileyle hepsine simdiden hayirli teskereler dilerim efendim.
  ve ayrica (bkz: askerlik entryleri)