kanser olduğunu zannetmek ^*

• paranoyak insanlarin sikca yasadiklari sorun.
  gecenin bi yarisi sizi uyandirip "olm haberin yok ama kanser oldum ben bidi bidi" seklinde kafa utulerler,sinir bozarlar.
  ya da insanda herhangi bir kanserin belirtileri bas gosteriyorsa o zaman icine dusulen korkutucu durum.
• bir doktorun olasılık içeren bir lafıyla 2 gün boyunca son 1 yıl, son 6 ay, son 1 ay, son bir gün, hatta son an planları yaptıran hal.
  
  insana kimlerin ve nelerin, ne kadar önemli olduğunu göstermesi açısından faydalı bile denebilir. tabi sonunda uzman bir doktorun "yok ulan öyle bi şey. basit bir lezyon. alacaz, gidecek" demesi kaydıyla...
• uzuuuun uzuuuun yazdım aslında demin, bir saattir entry kasıyorum çünkü bir dolu şey yüzünden ben kendimi 40 gün kanser zanettim. sonra sildim. özet geç lan piç diyesim geldi kendime.
  
  kanser olduğunu zannetmek, gerçeği öğrenene kadar kanser olmaktır. çünkü fikri bile yeter çünkü ölü hamamböceği ailesi bulmuş karınca kolonileri gibi bir şey. giderek her yanını sarıyor. biyopsi sonucunu 1 gün bekleyecek olsan bile. 40 gün bekleyecek olsan bile.
  
  kanser olduğunu zannetmek, "ya ölmezsem?" diyerek okula gitmektir. çünkü kanser değilsen gitmediğin için okul uzar. olmayan bir kanser için hayatını ertelersin. çünkü tutunacak bir şeye ihtiyacın vardır. bu okul olsa bile.
  
  kanser olduğunu zannetmek, çaresizliğin en derin yerinde olmaktır.
  
  kanser olduğunu zannetmek, yanında insanlar olsa bile ölesiye yalnız olmaktır.
  
  kanser olduğunu zannetmek, "ölmeden önce yapılacaklar listesi" hazırlamaktır.
  
  kanser olduğunu zannetmek, inanmadığın bir tanrıya "ben 20 yaşındayım" diye bağırmaktır.
  
  kanser olduğunu zannetmek, kızgın olduğun herkesi aramak istemektir, kibarlığı bir kenara bırakmaktır.
  
  kanser olduğunu zannetmek, şoktan ağlayamamaktır. (ilk gün beni görecektin. boğazım ağrıyınca daha çok muhabbettini ediyorum.)
  
  kanser olduğunu zannetmek, hayatta inandığın tek şeyin kanser olmasıdır.
  
  kanser olduğunu zannetmek, ne kadar istesen de, üzerinden 1 yıl geçse de özet geçememektir.
  
  kanser olduğunu zannetmek, zannettiğini anladıktan sonra hiçbir şeyi ertelememeye çalışmaktır.
  
  kanser olduğunu zannetmek... nasıl desem... kanser olduğunu zannetmektir...
• (bkz: kanzuk sen haksızsın)
• birbirine yuvarlanan yanlış doktor teşhislerinden dolayı zannettirilenlerin de dahil olduğu; eşeğini kaybettiğini sananlar...
• her yıl bir kere içimdeki kurdu harekete geçiren sanrı.
  
  çok gitmişimdir doktorlara "buram şöyle, şuramda şu var. kanser miyim?" diye ve çok azar yemişimdir yine doktorlardan.
  
  insanın, anneannesi kanserden ölünce, geride 5 çocuk bıraktığını bilince "acaba bende de olur mu?" diye düşünmeden edemiyor.
  
  küçük teyzelerim, dayım ve annem böyle şeylere takılmaz. doktora başları çok sıkışmadıkça gitmezler bile. ama büyük teyzem ve ben bu konuda oldukça hassasız. tırnağımız kırılsa doktora gideceğiz, o derece obsesifiz.
  
  kendime böyle kötü bir hastalığı yakıştırmamın elbette sebepleri yok değil.
  -muhakkak boktan bir dönemden geçiyor ve muhakkak vücudumda bir takım değişimler oluyordur.
  -muhakkak yakınlarda birinin ölüm haberini almışımdır. ve kanserdir ölen kişi.
  -kendi ölümümü düşünmek ilginç geliyor.
  -ve bazen ölümün gerçekten kurtuluş olduğunu düşünüyorum.
  
  hastalık hastası olmak çok kötü bir şey.
• hani bu hastaneler test sonuçlarını internet üzerinden veriyorlar ve biz de oradaki değerleri googlelayıp kendimize teşhis koymaya çalışıyoruz ya işte ben koyamadım. sordum ettim (bkz: ekşi duyuru) derken yapılan testlerden bazılarının bir kanser türüne işaret edip etmediğini araştırdığını öğrendim. işte o an kendime teşhisi koydum. iş yerindeydim hemen googlea sordum tedavisi var mı diye. kesin bir tedavi yok dedi. yaşam süresine baktım erken evrede max. 12 yıl dedi. o an sanki dört tarafıma duvarlar örüldü. ağzımı açtığımda göz yaşı akmaya başlar oldu. daha önce hiç düşünmediğim acayip senaryolarım oldu. 2 gün ben o duvarların içinde ışıksız yaşadım. sonra kendimi sakinleştirmeye çalıştım. başka bir neden olduğuna inandırdım kendimi. inanmaya çalışıyorum işte. 1 hafta geçti. ama tüm testlerin tamamlanmasına ve doktor randevuma daha 1 hafta var.
• olmadığınızı öğrendiğinizde kaybettiklerinize göre ne kadar şanslı olduğunuzu anlar, buruk bir sevinçle aynı hataları tekrarlamamaya yemin edersiniz.
  
  şu anda en önemli hedefim stresi hayatımdan tamamen söküp atmak.
• hastalık hastası bir insanı sürekli rahatsız eden zan.
  
  aynı zamanda hastalık hastası, vücudunu çok dinleyen adamın "koy ver gitsin" diyerek doktora gitmeyi bırakmasıyla bir anda kaybolan zan.
  
  hele ki basit bir hastalık için "ooouuvvv kanser olabilir, al sana 250 test" diye adama üç hafta hayatı zindan eden birkaç doktora denk geldikten sonra; hastaneye artık sadece ölmeden önce giderim dedirten zandır aynı zamanda.
  
  domuz gibiyim maşallah. oh mis.
  
  plasebo drajelerimi verin bana, "domuz gibisin abi yaa" dedirtenlerinden.
• bi yerim 2 günden uzun süre ağrısa hemen kanser olduğumu düşünüyorum. yumurtalığım 3 gün ağrısa acaba yumurtalık kanseri mi oldum diye düşünüp kendimi google da yumurtalık kanseri belirtileri site ararken buluyorum ya da 3 gün başım ağrısa acaba beynimde tümör mü var acaba diye düşünüyorum kendi kendimi yokluyorum acaba iyi huylu mu kötü huylu mu diye ya da beyin ameliyatı olduktan sonra hayatım nasıl değişir diye düşünüyorum. hatta bazen dozunu kaçırıp şimdi beyin önemli şakası yok kaliteli bi doktora ameliyat yaptırmak lazım ona da param yok diyip kendimi devlet hastanesinde beyin ameliyatı olurken masada kalmış bi şekilde buluyorum. gerçekten iyi değilim