kaybolan şehir

• yahya kemal beyatli'nin, yitip giden rumeli'ye ozlemi dile getiren enfes siiri:
  
  "üsküp ki yıldırım bayazıd han diyarıdır
  evlâd-ı fâtihân’a onun yâdigârıdır.
  
  firûze kubbelerle bizim şehrimizdi o;
  yalnız bizimdi, çehre ve rûhiyle biz’di o.
  
  üsküp ki şar-dağ’ında devâmıydı bursa’nın
  bir lâle bahçesiydi dökülmüş temiz kanın.
  
  üç şahlı harbin arş’a asılmış silâhları
  parlardı yaşlı gözlere bayram sabahları.
  
  ben girmeden hayatı şafaklandıran çağa,
  bir sonbaharda annemi gömdük o toprağa.
  
  isâ bey’in fetihte açılmış mezarlığı
  hulyâma âhiret gibi nakşetti varlığı.
  
  vaktiyle öz vatanda bizimken, bugün niçin
  üsküp bizim değil? bunu duydum için için.
  
  kalbimde bir hayâli kalıp kaybolan şehir!
  ayrılmanın bıraktığı hicran derindedir!
  
  çok sürse ayrılık, aradan geçse çok sene,
  biz sende olmasak bile, sen bizdesin gene."