• kayseri'ye 20 kilometre uzaklıkta kurulmuş, ülkenin dördüncü fen lisesi.*****

    tipik fen lisesi özelliklerini gösterir.
    (bkz: fen liseleri)
    (bkz: fen liseliler)
  • en sevdiğim arkadaşlarımla orada tanışmama, en çok orada gülüp eğlenmeme rağmen bende tam olarak tanımlayadığım bazı olumsuz izler bırakan okul,
    çok sevilir, hatırladıkça insanın smiley yapası gelir ayrı.
  • bestesi biricik müzik hocasına ait olan, güftesi açılan yarışmaya rağmen aday bulamadığı için yine biricik müzik hocası tarafından yapılan bir marş sahibi okul.

    kendine ait jargonu vardır her okul gibi. muhtar, vam, hipotenüs gibi.

    arada bir akla gelir.
  • ilkbaharda cicek acan agaclarin kokusu hala burnumda tuten,
    aci tatli bicok animizin oldugu, ilim irfan yuvasi, kayseri fen lisesi
  • kayseri-adana yolu üzerinde ve yaklaşık kayseri'ye 20 km uzaklıkta yeralan okulun erciyes manzarası dışında dişe dokunur bir çevre güzelliği yoktur. kfl'ye en yakın yerleşim birimi 5 km uzaklıkta bir köydür. ulaşım kayseri'den incesu'ya kalkan otobüslerle sağlanır. 1980'lerde memlekette henüz fen lisesi sayısı tek haneli rakamlarda gezinirken (1988 senesi itibariyle devlet fen lisesi sayısı 6, özel fen lisesi sayısı 1), taban puan sıralamasında ankara, izmir ve istanbul'un ardından 4. sırada yeralırdı.
  • fiziksel şartları çok iyi olmasa da bugune kadar yaşadığım en güzel 3 yılı borçlu olduğum kurum.bu kurumda alt dönem üst dönem çekişmeleri vardır hep.aslında çekişme de değildir bu.kısaca üst dönem alt dönemleri ezer.mezun olalı 6 yıl oldu ama hala hayatımda çok özel bir yeri olan lise.
    (bkz: anlatılmaz yaşanır)
  • mezunu olduğum ve birçok macerama ve tabi şu anda üniversitedeki arkadaşlarıma anlattığım ve ortamdaki herkesi güldüren mükemmel okul...
    eee tabi bazı kötü yönleri de var...
  • (bkz: kfl)
  • yobazdır, hocaları ve eğitimi nesnel bi şekilde değerlendiğinde beş para etmez. yurtları kötü, sosyal imkanları yetersizdir; zaten dağın başındadır. ama ne hikmetse tanıdığım en zeki, eğlenceli ve kendine özgü* insanları bünyesinde barındırmıştır. yatılı okuldur, eğlencesi boldur; yapılacak pek alternatif olmadığından anca muhabbet edilir, gülmekten mütemadiyen karnıma ağrıların girdiği ve hatta gülmekten altına işeme olaylarımın vuku bulduğu tek yerdir.

    kfl bir çeşit ailedir ve anna karanina'nın ünlü açılış cümlesi 'bütün mutlu aileler birbirine benzer; oysa her mutsuz aile, kendine özgü bir biçimde mutsuzdur.' cümlesini bana hatırlatacak biçimde hastalıklı ve o ölçüde özel bir yapısı vardır. özgürlükler ve imkanlar kısıtlıdır, hadi dürüst olalım bariz bir baskı ortamı vardır. ama nasıl ki tarihte baskı/kıtlık dönemlerinde insanlar birbirine daha çok kenetlenmiş ya da daha çok dalaşmış, daha çok paylaşmış ve yoğun yaşamışlarsa kflde de öyle olmuştur.

    kfl deneyimi bi anlamda sleepers filmindeki ıslah evi deneyimine benzer; bi grup çocuğun kendini ıslah evinde bulması ve gardıyanlarca s.kilmeleri gibidir. ama aynı zamanda ilk paragrafta anlattığım kadar eğlencelidir. ikisidir de... 1997 senesine dönülse sikiliceğini bile bile tekrar okunması istenecek okuldur, çünkü reddi mümkün değildir. orada yaşananlar şu an taşınılan karakterin ortasındaki mihenk taşıdır, orada edinilen dostlar zaten en kıymetlileridir.
    bi arkadaşım "şimdiki arkadaşlarıma kfl'den bahsetmiyorum, anlayamazlar ki" demişti. ben de aynı şekilde; tecavüz bir bakireye anlatılır mı, hem üstelik zevk de almışız, hiç anlatılmaz.
  • tornasından geçen her genç beyinde, mezuniyetinden sonra biraz oturup çalışması durumunda cilt cilt roman yazabilecek kadar hatıra ve tecrübe bırakan, yoğunlaştırılmış hayat kursu.**
hesabın var mı? giriş yap