• ki$inin hafizasinin cali$maya ba$lamasi anindan itibaren anlaminda tabir..
  • ve hala hafizasi calismaya baslamamis, kendini bilmeyenlere:

    "sen seni bil sen seni sen seni bilmezsen patlatirlar enseni"

    diyerek korkutmaya calismislardir ne kadar basarili olunmusutur tartisilir.
  • köy çocuklarında, varsayılan çikolataya karşı tepki olarak savrulan bir ünlem cümlesi.
  • kendimi bilip bilip, ardından kaybedip tekrar bulup ardından bilip devamlı kaybettiğim için bir türlü ne zaman başladığına kanaat getiremediğim zaman.
  • (bkz: psikanaliz)
    (bkz: bilinçdışı)
    (bkz: bellek)
  • gündelik kullanımda içi oldukça boşaltılmış ifadelerden biri.

    "kendimi bildim bileli" ifadesiyle başlayan cümlelerin ardı genellikle şöyle getirilmektedir:
    ...kola içmeyi severim. (belli ki anne sütü hiç emmemiş. yazık...)
    ...ahmet/ayşe'yle arkadaşız. (mmm... demek kardeşle arkadaşı aynı şey sanıyor.)
    ...türkü/rock/klasik müzik dinlerim. (demek bilinçli bir anababası* varmış ve doğumdan itibaren müzik dinletmiş.)
    ...hayvanları severim. (demek her şeyi doğduğunda bilen sıradışı bir dahiyle karşı karşıyayız. insanın bir primat olduğunu daha doğduğunda biliyormuş.)
    bu liste uzar gider...

    insanın kendini bilmesi, doğumun hemen ardından gerçekleşmeye başlayan ve yaşam boyu devam eden bir süreçtir. öyle ki -bunlar anımsansa da anımsanmasa da- erken çocukluk yaşantıları insanın yaşamı üzerinde büyük bir belirleyiciliğe sahiptir.
    velhasıl insan anımsasa/bilse ya da anımsamasa/bilmese, onlar orada ve insanın yaşamını etkiliyor.
  • kendimi hiç bilmedim ki.. demiyorsanız bu sözü kullanabilirsiniz.
    kendini bilmek de epey iddialıdır bir yandan.
    bu sözle kastedilen hafızanın o en uç köşelerindeki ilk hatıralardır. o ilk bilinçli kararlar ile birşeyler yaratılır.
  • (bkz: ezel)
  • (bkz: oldum olası)
hesabın var mı? giriş yap