kendine kızmak

• sevilen ,sayılan ,değer verilen bir insanın ne kadar aptal ve dengesiz olduğunun farkedilmesi sonucu gerçekleştirilmesi kaçınılmaz olan eylem.
• karsindakine duyulabilecek en büyük kizginlik.büyük hayalkirikligi yasayan kimselerin sarfettigi bir söz
• değişimin farkında olma durumunun son evresinde yaşanır, sürekli değişim halinde olan insan kimyasının ara evrelerinde doruk noktasına ulaşır. başkalarına verdiğiniz aşırı tepkilerden sonraki mutsuzluk anları, ayrılıklar, memnuniyetsizlik anları olası gerçekleşme zamanıdır.
• daha ileri boyutu için;
  (bkz: kendine küsmek)
  (bkz: kendini affedememek)
• (bkz: sinirden kendimi sikicem)
• insanı yiyip bitiren bir davranıştır bu. yaptıysanız yapmışsınızdır bir hata, kendine kızmak ancak durumu daha kötüye götürür.
• onca sacma sapan,her biri insanlara guvenirken biraz daha dikkatli olunmasi hakkinda kocaman uyarilar olan bi suru hadiseden hic ders almayan,hala birileri icin 'yok canim o yapmaz oyle sey,arkadasim o benim' diyebilen gerizekali bunyeye yapilan sey.
• ilerleyen aşamalarda depresyona dönüşen, insana kafayı yediren^* ruh hali
• kızgınlığı yönlendirecek birisinin olmaması halinde-alternatif olarak da "o" birisine kızamamanız halinde- kolaya kaçmak durumudur. beraberinde yüksek sesli söylenmeleri, küfürleri de getirmesi olasıdır. fakat kızgınlık yaratan etkiyi ortadan kaldırmak, hayattan uzaklaştırmak ve hatta kızgınlığı "ona" yönlendirmek daha akıllacadır ama daha zordur. aksi halde içsel bir yaranız vardır artık ,yaranızı yalarsınız ama tükürük denen salgı sadece hayvanlarda anti-septiktir,"o" yara kolay kolay geçmez.
• insan kendine kızdıkça büyüyor (muş), büyüdükçe güzelleşiyor, mutlu oluyormuş..