kimsesizlik
-
belki bir gun kendinizi kimsesiz hissedersiniz ama asla yalniz degil. yalnizlik kimsesizlik degil. sahip olmamakdir kimsesizlik. belkide ait olmaktir birine. asla katha altini ciziyorum sevmek kimsesizlik degildir, payla$amamak* kimsesizliktir. hissetmemek kimsesizlik degildir. hissedememek kimsesizliktir.
-
bir kemalettin kamu şiiri.
özellikle son dörtlük can acıtır...
kimsesizlik
yıllardır ki bir kılıcım kapalı kında
kimsesizlik dört yanımda bir duvar gibi
muzdaribim bu duvarın dış tarafında
şefkatine inandığım biri var gibi
sanıyorum saçlarımı okşuyor bir el
kıpırdanmak istemiyor gözkapaklarım
yan odadan bir ince ses diyor gibi "gel"
ve hakikat bırakıyor hülyamı yarım
gözlerimde parıltısı bakır bir tasın
kulaklarım komşuların ayak sesinde
varsın gene bir yudum su veren olmasın
başucumda biri bana "su yok" desin de -
kalabalığın içinde yalnızlık hissetmektir bazen, kimsesiz hisseder insan kendini kolu kanadı kırık, korunmaya, bir omza muhtaç...
-
hayatında cenaze çelenklerinin asla yer almamasıdır.
-
"kimsesiz hiç kimse yok her kimsenin var kimsesi
kimsesiz kaldım yetiş ey kimsesizler kimsesi..!"
ruşeni -
kimsesizlik için, bu benzersiz teklik için "zor" derler, bir yaştan sonra büyüklerimiz.
-
hüzünlü müzik tadında bir kemalettin kamu şiiri. eller dile gelse ancak böyle söyleyebilirdi..
-
kemalettin kamu nun bütün şiirleri gibi çok güzel unutulmaz içinizde bir şeyler eksikmiş gibi hissettiren halimize şükrettiren bir şiirdir.
(bkz: gurbet) -
kemalettin kamu'nun son yıllarına doğru yazmış olduğu şiir... şair son yıllarını evinde tek basina geçirmiş ve o zamanlar *ne radyo ne de televizyon olduğu için vaktini odasında bulunan ve gunes vurdukca parlayan bakır bir tası izleyerek geçirirmiş. derler ki sair, kimsesizlik şiirinin o can alıcı son dörtlüğünü yazarken bundan bahsetmekteymis.. *
-
içine kimsesizlerin konduğu, derin, emaye kap.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap