• çocukluğumdan beri yaşadığım bir durumdur. çünkü izlediğim her korku filmi daha sonra kabus olarak bana geri dönmüştür. izlerken çok fazla etkisinde kaldığımdan, filmin ardından mutlaka onu unutturacak birşey yapmam ve izlemem gerekiyor.
  • blair witch ii gibi dandik diye nitelendirilen bir filmin iki hafta etkisinde kaldıktan, tuvalette def-i hacet yaparken küvetin perdesini açmak zorunda kaldıktan sonra daha bi anladım ki; ben korku filmi izleyemiyorum.hiç bi şekilde kendimi germeye, evde durup durup karıncalanmaya,üçbucuk atmaya niyetim yok.
    işte bu korku filmi seyredememektir.
  • filmde gecen her seyin bir film hilesi oldugu kabullenerek asilabilecek sorun.
  • arkadaşlarla birlikte korku filmi izlemek korkunun azalmasına ya da yok olmasına yardımcı olamaz bu insanlarda, çünkü filmdeki kurbanlara sinsice yaklaşan eli bıçaklı adam arkadaşların değil korku filmi izlemekten korkan kişinin kabuslarında rol alacaktır.
  • altıncı his filmini seyrettikten sonra dolaplar açıktır belki diye mutfağa günlerce tek başına girememek buna bir örnektir. seyrederken gözleri kapayarak korkunç sahneler geçti mi diye sormak tipik hareketim olduğu için kendi adıma gerek yok diyor, durmadan tedirgin olmak ve evin kapısını açınca acaba arkasında elinde bir odunla bir adam beni mi bekliyor endişesiyle eve girmek kendimce akıl karı değildir diye ekliyorum. izlemem ben korku filmi.
  • bad trip hadisesiyle karşılaşmak daha önceden elm sokağı sakini olmak isteyen korku sever bünyeler için bir dönüm noktasıdır. asla gerçek olmayacağını ve ürkünç şeylerin kendinden her daim uzak olacağını bilmenin verdiği gönül rahatlığından yoksun olmak korku filmi seyredememek için yeterlidir.
  • normal insan eylemi. durup dururken niye korkayım ki, hayat guzel diye konusan insan,korku filmi seyredememesine kılıf gecirmistir haklı olarak. ayrıca kucucuk yasında ister istemez gremlinleri seyreden bunyelerde gorulebilecek bir sorundur bu. bu insanlar ayrıca korku filmine ısrarla giderler cogu zaman. filmin yarısını gozu kapalı gecirirler. (bkz: kendinden bilmek)
  • her başarılı korku filmini izleyip, sonra en az iki hafta paranoyak bir şekilde yaşamaktan daha iyi olan hadise.` :madem korkucam niye para veriyorum`` :kendini durduramamak`
  • zombie filmleri ya da en kanlısından teen slasher örneklerinin evde seyredilmesi halinde genellikle yastık arkasına saklanıp küçücük şeyden medet umulmasına *, ya da sinemada hemen yan koltukta ikamet eden arkadaşın kolunda bir nevi güç denemesine girişilmesine yol açan, korku filminin tarzına göre değişen durum. sonuc olarak umumiyetle en mühim sahneler olan en kanlı sahnelerde gözler gayri ihtiyarı kapatıldığı için film bittikten sonra da kendini hiç de korku filmi izlemiş gibi hissetmemek.
  • sebeplerinden biri psikopat bir annenin önderliginde büyümektir. $öyle ki;ya$ küçüktür, eve video getirir bu anne, hediye paketi büyüklügünde kasetler var o zaman -cd yok, çok ya$liyim ben-, ve video ile birlikte getirilen kasetlerden bir tanesi bile normal degil(elms sokaginda kabus, 13.cuma, 13.kat, lanetli kambur, $eytan,..vb). küçügüm ya farkinda degilim; elektronik bir $ey, görsel bir $ey..aman da aman. filmlerden biri konulur, i$iklar söndürülür ve start verilir.(i$iklari söndürmesinden killanmaliydim!)i$e gülerek ba$layan ben 15 dakika sonra gözlerim suratimla ayni büyüklüge eri$mi$ hale gelmi$ olsam da; belki bahsi geçen anne tam bu sirada ben tuvalete gidiyorum diye beni yalniz birakmasaydi durumum $imdi daha farkli olabilirdi. hipnoz olmu$ bir halde ekrandan gözümü ayiramayan ben annem gittikten yarim saat sonra(sabir denilen $eyi ke$fetmemde ayni ya$a tekabül eder.)artik daha fazla dayanamayacagimi farkedip annenin yanina gitmek üzere ayaga kalkarim.(ne i$in var otur orda!)salondan tuvalete uzanan holü korkudan ses hiziyla ''aannneeeaaaa'' diye ko$arken kar$ima az önce ekrandaki yaratik çikar.(ya da ben öyle sanirim.)gerisini hatirlamiyorum. bayildim.
    kadin sabretmi$ yarim saat beklemi$, suratina pudra sürmeyi, agzinin kenarlarinada kirmizi rujla kan yapmayi ihmal etmemi$.(ben detay hatirlamiyorum, kendime geldigimde o halde gülüyordu.)

    $imdi öncelikle söylemeliyim ki bu komik degil. annem hala gülüyor o ayri(psikopat). böyle bir ba$langiç yapildigi taktirde bu eylem yalnizca ba$langiç yapmi$ olmaktan ibaret kaliyor insanin hayatinda. ben istemez miydim seyredeyim, zevk alayim. olmuyor.

    korku filmi seyredememek bazen bir tercih degildir kisacasi. o filmlerdeki en korkunç $eyden daha korkuncuyla ya$iyorum zaten.

    o yüzden seyredemeyen biri olarak sorulan $u sorulari yanitlayalim:

    1) neden seyredemiyorsun ?
    2) ya arkada setçisi, makyajcisi, bi dolu kamera, makyaj hem onlar?
    3) rüyana mi giriyo?
    4) karanlikta duramiyor musun sonra?
    5) neden korkuyorsun?

    bir; anneniz korku filmi seviyor olabilir. iki; bu tip filmler diger korkularinizi tetikliyor olabilir. üç; sanane! dört korku filmi seyredememek seyretmekten daha eglenceli olabilir. be$; yok be$.
hesabın var mı? giriş yap