kudüs sendromu ^*

• kudüs’ü ziyaret eden hacı ve turistlerin şehrin kutsal atmosferinde arınarak kendilerini kitab-ı mukaddes’de zikredilen merhumlardan – özellikle hz. isa ya da hz. musa oluyor bunlar- biri olduklarına inanmalarına yol açan ve yılda yüzelli kişinin maruz kaldığı, bunlardan kırkının klinik müdahale görmesini gerektiren sendrom.
  
  hastalığa tutulanlar beyazlara bürünerek yoldan geçenlere vaazlar vererek ve yahut ilahiler söyleyerek umumi düzende sıkıntı –tutuklanmanlarına varacak kadar- yaratır. kendilerini derileri soyulacak raddede yıkamaları da bir başka belirtidir.
• kudus'un tarihi sehirde kendini o kadar agirlikla hissettiriyor ki, oraya gidene kadar 'deli lan bunlar' diyen benim gibi bazi kendinibilmezler bile anlayabiliyor bu olayi.
• kudus ün mistisizmin dibine vurmuş atmosferinin sonuçlarından biri. üç çeşit de görülmekteymiş.
  1- kendini büyük bir dini lider olarak görenler.
  2- turist olarak gelip (özellikle yalnız) kendilerini kudüs e kaptırıp "aydınlandım" diyip insanlara doğru yolu göstermeyi amaçlayanlar.
  3- bir dine veya sınıfa mensup olup bulundukları dini ya da sınıfı kurtarmaya ömrünü adayanlar.
  
  ortak özellikleri beyaz giyinmeleri ve sürekli temizlenmeleriymiş. kudüs akıl hastanesinde bu hastalar için ayrı bir bölüm de varmış. hristiyan inanışa göre kudüse gelecek mesihin bir gün bu hastanede kendine yer edinmesi işten bile değildir.
  "-bırakın yaw ben vallahi isa yım.
  -hı hı, gel seni başka isalarla tanıştıralım."
• kudüs sendromu, dünyanın bu coğrafyasında turistlerin kapıldığı bir tür yerel mental rahatsızlıktır. bu turistler kudüs sendromu ile başka bir varoluş boyutuna geçerler. yılda 50-200 arası turist bu sendroma kapılır. aniden kutsal kitaplardaki özellikle de incildeki kişilerden biri olduklarına ya da zamanı geldiğinde isanın geleceğine veya tanrının yeni emirlerini onlar aracılığıyla yollamış olduğuna inanırlar. kadınlar arasında popüler olan meryem ana rolünü üstlenir. erkeklerin ise alabilecekleri roller daha çeşitlidir. en revaçta olanları isa ve vaftizci yahyadır.
• (bkz: stockholm sendromu)
• yazin en civcivli zamaninda kudus u toplu gezi halinde oldugunuz gruptan iki uc ki$i kendileri takilmaya karar verip, "hee $u saatte orada oluruz" dedikleri saate kafadan bi 50 dakika koyunca, agirlikli olarak kendilerine yonelik saydirma, sovdurme ve ayrica oraya gelmenize neden olmu$ olabilecek o tarihi $ahislari da bu durumdan nemalandiran bi versiyonu da vardir bunun..
• orta çağdan beri varlığı bilinen dinsel psikoz. 1930 yılında, israilli psikiyatrların resmi olarak kabul ettiği garip rahatsızlığın gelişimi şöyle efendim:
  kudüsü ziyaret eden bir takım turist kişilerin kendilerini kutsal kitaptaki karakterler sanmaları ve kutsal yerlerin ortasında garip nutuklar atmaları neticesinde ortaya çıkıyor. 2000 yılında british journal of psychiatry'de yayınlanan bir makalenin belirttiğine göre 1980 ve 1993 yılları arasında 1200 kişi bu sendroma tutulmuş ve netice olarak akıl hastanesine kaldırılmışlardır. bu turistlerden bir kısmı daha önce zaten ruh hastası oldukları bilinse de geriye kalanların kudüs'e gelmeden önce, akli selim, radikal dincilikle ilgisi olmayan, sonra derece normal ve şirin insanlar oldukları bilinmekte.
• bu sendromda dinsel sanrılar, ritüeller, yıkanma, saç/sakal/tırnak kesme kompulsiyonları, kutsal yerlerdeki seromoniler belirgin özelliklerdir. bölgeyi terkettikten sonra düzelen bir durumdur.
• artik kuduse bir akil hastaliklari hastanesi yapilmasi gerektigini animsatan sendrom ki o hastane bugun degil de bundan 21-22 yy once yapilsaydi fevkalade bir sey olurdu dunya tarihi acisindan.
• bende de vuku bulan olaydır. hayır, mistisizm falan etkilemedi. kudüs'ü bilen biler, yaşayan nufüsün çoğu dindardır, müslüman, hristiyan ya da yahudi olsun. işte bu beni etkiledi. haram-ül şerif'de müslüman ve yahudilerin ibadetini izlemek, filistinli müslümanlar ile ultra-ortodoks yahudilerin ne kadar benzediğini görmek etkiledi. kalabalık aileleri ile dünyevi hırslardan arınma çabası, beni derinden etkiledi. maalesef hristiyan ve laik yahudiler için aynısını söyleyemeyeceğim.