küfürbaz ^*

• kufuru baz olarak almak.
• küfür etmeyi yaşamın vazgeçilmez bi öğesi olarak gören insan modeli
  
  -naber selahaddin?
  -nolsun anasını sikiyim. senden naber?
  -fena diil be idare ediyoz işte. noldu senin iş meselesi?
  -kodumun işi götte patladı be canım sorma. koymuşlar oraya sikik bi sekreteri piçlik yapıp durdu.
  -olsun be iş mi yok sana boş ver.
  -iyi diyosun da yarrağam, amına çaktımın işini bi ben bulamıyom galiba.
  .
  .
  .
  (bkz: bokunu çıkarmak)
• bu aralar yavaş yavaş kazanmaya başladığıma inandığım sıfat...
  
  sürekli kendimi insanlara veya olaylara küfür ederken buluyorum, trafikte onumdekine, onun önünde daha yavaş gidene, postane ve banka gibi yerlerde yavaş çalışan veznedarlara,onlara alakalı alakasız 15915981 tane soru soran müşterilere, yol vermeyenlere, kırmızı ışıkta geçenlere, işlerini yarım yamalak yapanlara, halısaha maçlarındaki takım arkadaşlarıma (gerçi koz maça sk camiası olarak birbirimize maç boyunca çok küfür ediyoruz) herkese küfür ediyorum.
  
  sanırım psikolojik yardıma felan ihtiyacım var..
• sitemdeki terbiyesiz lehçe seçeneği...
  http://kerem.koseoglu.info/…furbaz&go=/default.aspx
• küfürşarkı tarzını müziğe kazandıran insan türü.
  
  http://www.youtube.com/…yuwiw-wrpig&feature=related
• dile getirdiği küfürler toplamı, içinden ettiği küfürler toplamından fazla olan insandır.
• noktası virgülü küfür olan kişidir. küfürbaz kişinin kendisini bulduğu bir mikrokliması mevcuttur haliyle bu mikroklimanın dışındaki insanlara bir hayli ağır gelebilecek küfürler küfürbazların kendi aralarında oluşturmuş oldukları grup içinde kale bile alınmaz. hatta bu küfürler kendilerince küfür değeri^* bile taşımayan kelimecikler haline gelebilirr. haliyle küfürbaz^* hibrid küfürler icat etmeye başlar. zaten bu fazdan itibaren küfür kavramı küfürbaza o kadar doğal gelir ki küfür onun için asalak ses haline gelir. bir süreden sonra küfürbazlığın hastalık haline geldiğini düşündüğümden ilacının da cici ve kibar bir kız/erkek arkadaş, o olmadı arkadaş çevresi, hadi o da olmadı söz etmiş olduğum mikroklimayı feshetmek olduğuna inanıyorum.
• küfretmiş olmak için küfretmeyen, işini ciddiye alanları var. normal şartlar altında kulağa hoş gelmeyen kelimeleri yan yana dizip, bir sessizlik, şaşkınlık ya da sinir anına cuk oturan^* bir cümle kurmanın şapkadan tavşan çıkarmaktan farkı yok nazarımda. bir nevi sihirbaz.
• ben lisedeyken annem sokak çocukları derneği'nde gönüllü çalışıyordu. sık sık gidip oradaki çocuklarla vakit geçiriyor, elinden geldiğince de ihtiyaçlarını karşılamaya çalışıyordu. boş vakitlerimde ben de gitmeye başlamıştım.. yaşı benden ufaklar olduğu gibi, benden büyükler de vardı, 30 tane erkeğin ortasında 1 kız olmama rağmen, hemen kabullenmişlerdi beni. aralarında hiç yabancılık çekmiyordum..
  
  ilk birkaç aydan sonra, bir gün içlerinden biri; "ya artık küfür etmeyi bırakabilirsin, bizim gibi davranmak zorunda değilsin, zaten biz bile o kadar küfretmiyoruz." demişti bana. ilk anda hiç bir halt anlamamıştım. yani ne alaka ki.. kimse gibi davranmaya çalışmıyordum..
  "hö? nasıl yani?" dememin üzerine, izah etmişlerdi, içlerine karışabilmek için hababa küfrettiğimi sanıyorlarmış meğer. ben evime döndükten sonra arkamdan bile konuşuyorlarmış bazen "la kız dediğin bu kadar söver mi" diye.. he sözlük, böyle bildiğin sokak çocukları beni ayıplıyormuş.
  
  seneler geçti, çoluğa çocuğa karışmış bir kadın oldum ben hala aynı benim. bir tür grup terapisi falan olmalı benim için. içeri girip, sandalyelerini halka şeklinde dizen insanların arasına oturup,
  "merhaba, ben uyuyan karınca, 27 yaşındayım ve küfürbazım" demeliyim.
  
  çok küfrediyorum ve kendimi durduramıyorum. dahası, böyle ağız dolduran, okkalı küfürlere de bayılıyorum. geçen gün kocam, gözlerini hafifçe kısıp, banyo fayansında kıpraşan bir hamam böceğine bakar edayla, "hayatım, artık bu kadar küfretmesen? hiç yakışmıyor ağzına, kadın dediğin ince olur, nazik olur." dedi.
  
  ince? nazik? ben?
  siktir len demek istedim ama konuya uymayacaktı pek. sustum oturdum. alındım ama bir saat falan sürdü gücenikliğim, sonra gene döndüm özüme.
  
  evet, böyle işte sözlük.
  ben uyuyan karınca. 27 yaşındayım ve o biçim küfürbazım.
• beni özetler. aslında arkadaşımla bir daha küfür etmeyeceğime dair iddiamızda bile, tamam mı lafına tamam mınakoyim ile bitirerek yeni bir rekora imza atmak ne kadar özetlediğini göstermektedir. ama hayatın bu çekilmezliği ve artık bir şeyleri başaramıyor olmak ve belkide gelecekten korkmak bunu tetikleyen şeylerin başında gelmektedir.