l'uomo delle stelle

• l’uomo delle stelle (the starmaker): italyan yonetmen guiseppe tornatore'nin 1995 yili yapimi nefis filmidir. savas sonrasi donemde umutlarini sinema yildizi olmaya baglayan sicilyali koylulerini dolandiran joe morelli (sergio castellitto)'nin huzunlu oykusunu konu alir.
• 1989 senesinde cinema paradiso filmiyle en iyi yabanci film oskarini kazanan guiseppe tornatorenin 1995 senesinde oskara aday olan, fakat hollanda'dan antonia's line adli filme odulu kaptiran, kimi zaman gulduren ama cogunlukla buruk olan filmi.
• --- spoiler ---
  
  i like love stories where everybody kisses and are happy ever after
  
  --- spoiler ---
• giuseppe tornatore'nin aşk hikayesi anlayışını özetleyen son sahnesinin son cümlesiyle adamın ağzına sıçar, elini yüzünü yıkatır, viski şişesine clint eastwood bakışları attırır. ayrıca köylülerin konuşmalarına dikkat edildiğinde şunun gibi leziz vecizeler yakalanabilir;
  
  "son kralı asmak için son papanın bağırsaklarını kullanacağız."
• the star maker (1995)
  
  giuseppe tornatore'den cinema paradiso'da olduğu gibi tekrardan sinema temalı ve savaş sonrası dönem italya'sını oldukça sade, zaman zaman eğlenceli ve çoğunluyla da hüzünlü bir anlatıyla kadraja aldığı, bunun yanı sıra savaş sonrası dönem italya'sındaki insanların zor hayatlarını ve çaresizliğini gözler önüne serdiği başarılı bir dram filmi. konu: joe morelli yeni yüzler arayan ve insanları artist yapacağını iddia eden bir yönetmendir. sicilya köylerinde dolaşıp yeni yüzler arayan joe morelli, tahmin edileceği üzere yönetmen değildir ve insanları dolandırmaktadır. italya filmlerinin diğer ülke yapımlarına göre daha samimi ve doğal olduğu zaten tartışmasız bir gerçek, ancak tornatore dokunuşları varsa o film çok daha fazla samimi ve doğal bir hale geliyor. yer yer damaklarda cinema paradiso tadı bırakan film, müziklerini ennio morricone yapmasına rağmen diğer filmlerdeki kaliteyi yakalayamıyor. müzikleri katiyen kötü değil, ancak konu ennio morricone olunca çıta çok yüksek bende ve ister istemez ona göre değerlendiriyorum. giuseppe tornatore'nin diğer filmlerinde olduğu gibi, italyan filmlerinin bütün samimiyetini eksiksiz barındıran bir dram filmi.
  
  7.7 / 10
• kesinlikle orjinal bir hikaye ancak tahmin edilebilir, oyunculuklar çok doğal, çok içten, güzel bir yol hikayesi, finale kadar da ne olacak havası devam ediyor, italyan sinemasından kayda değer bir eser...