müdavi

• eski dilde "hastaya bakan" anlamındaki sıfat. (bkz: müdavi tabip)
• müdavime giden devamla ilgili sanılabilecek sözcük. oysa tedaviden hatta devadan geliyor. eyleyen sözcüğü haline getirilmiş. tedavi eden doktor, müdavi hekim/müdavi tabip oluyor. daha yeni terimlerden sağaltıcı tam müdavi karşılığı sayılır. terapötik deyince eyleyen değil daha çok yöntem etkinliği akla geliyor.
  daha yeni terimlerle müdavi dediğimiz durumu anlatsak bakan/izleyen (hekim) derdik. otacı demek biraz alaycı kaçardı.
  
  [hastane hekimi, değişikliğe uğramış kuşkulu hastalıklardan, patolojik olanın teratolojisinden (oluşum aykırılıkları disiplini, -çn) başka bir şey görmez; evdeki tedavici ise "kısa sürede, tüm hastalık türlerinin doğal fenomenlerinde yerleşik olan hakiki bir deneyim edinir." ev hekimliği kaçınılmaz biçimde saygılı davranma eğilimindedir.] michel foucault - kliniğin doğuşu
  
  (bkz: tedavi eden doktora teşekür etmek)