münzevi

• inzivaya cekilen (kendi istegiyle tabi).
  (bkz: inziva)
• (münzevi): çekilgin, kaçınık.
• (bkz: çilehane)
• dinlenmekte olan bir ruh. yolculuktadır, rahat bırakılmalıdır. limanda sohbet edilebilecek bir karakter.
• tarot kartlarından pek anlamlı olanı. kişinin bir münzevi gibi bir süre yaşamda geri çekildiğini veya işlerin güçlerin durgunlukta olduğunu anlatır. olayların, insanların ve detayların kendi içine çekilerek sakin bir şekilde analiz edilmesi gerekliliğini vurgular. bir uyarı kartıdır aynı zamanda. bu şekilde içe dönerek sorunlar çözülmezse, gerçekten herşeyden el ayak çekilebilir demektir.
• bir yilmaz odabasi siiri;
  
  " virajlı harfler gibi yaşadım
  s' de kaldım; kahrın alfabe(s) inde
  ölümler vardı öldüm, ateşler vardı yandım
  bir yanardağ gibi içimden dünyanın yüzüne karşı
  içimden aşkların, inançların yüzüne karşı
  ihanetle öpüştüm, yazgıma küstüm
  öpüştüm ölümlerle, vuruldum düştüm
  yapraklar sallanıp dururken ağaçlarda
  içimde yarım kalmış bir orman
  
  yağmurlar vardı, hepsini yağdım
  ne beklenen gelendi ne gelen beklenendi
  devrildim sabrın tehditkâr kabzasıyla
  uygarlık yarım kaldı, dedim ey zerdüşt
  ve yarım barbarlık da
  ikisi de caymadı...
  gökyüzü soldu
  avuçlarımda gencecik bulutlar öldü
  ardımdan sürüyerek getirdim kendi ölümü
  alın dijital dünyanıza kadavra yaparsınız
  içimde yarım kalmış bir orman
  içimde yanmış kalmış bir orman...
  
  kan bile ter ederken damarını, zamanlar an'larını
  her aşk kendi masalını...
  
  eddim, yapraklar mı terk eder ağaçlarını
  yoksa ağaçlar mı yapraklarını?
  
  dedim, kimse konuşmayacak mı artık
  susuşlarını?
  kimse...kimse toplamayacak mı çığlıklarını?
  
  ve neden birbirinin yüzüne yaslamış herkes
  kanlı mahcup bayraklarını?
  
  yanıt yoktu...
  çünkü soru yoktu, soru yoktu, soru yok!
  dedim ey nüshasız aslım
  be acıların hesabını veren yok; onları güneşe ser
  onları güneşe ser, güneşe!
  acı bu, herkes her yerde, o da güneşte çeker
  sonra katlar dolabına koyarsın
  arada bir çıkarıp ütülersin, anarsın
  bu acılar başka ne işe yarar
  bu başkalar hangi acıya yarar?
  
  /devrilse de üstümüze şehir yarar
  insana
  acıtsa da kalbinizi şiir yanar
  insana.../
  
  yapraklar sallanıp dururken ağaçlarda
  içimde yarım kalmış bir orman
  içimde yanmış kalmış bir orman
  
  kentli bir münzeviydim
  virajlı harfler gibi yaşadım
  ölümler vardı öldüm, ateşler vardı yandım
  parlayıp yiterken kahrın alacasında
  na çar bir gölgeydim şehrin uğultusunda
  ve yalan bir müfreze hayatın ordusunda
  nere dönsem iğretiydi bir yanım
  ateş yanım, duman yanım, kül yanım
  gelen yarım, giden yarım, ben yalım
  yapraklar salllanıp dururken ağaçlarda
  içimde yarım kalmış bir orman
  içimde yanmış kalmış bir orman
  
  ödeştim cehennemimle hiç dublör kullanmadan
  boğuldu su, yenildi aşk, çürüdü devlet
  içimde çok yanılmış bir orman
  içimde çok yanılmış bir orman..."
• hristiyanlığın 3. yüzyılında ortaya çıkan bir arınma ve kendini dine adama şekli. hareketin öncüsü 331-397 yılları arasında yaşayan aziz vasil'dir. hiçbir ruhani otoriteye bağlı olmayan münzeviler hoş görülmemişlerdir. inziva hücrelerini bir araya getirmeleri, bir başkeşişe itaat etmeleri, aynı sofrada yemek yemeleri gibi kurallara tabi olmaları istenmiş ve bu isim kurumun yeni ismine de monastery yani münzevihane olarak yansımıştır. ünlü bir örnek olarak sümela manastırı verilebilir.
  
  mısır ve filistin'den sonra kapadokya, doğu hristiyan dünyasının en önemli merkezi olmuş, en ulaşılmaz, ücra dağlara ve kayalıklara manastırlar inşa edilmiş. bugün türkiye'de gerçek anlamda münzevilere hizmet veren 2 manastır mevcut. bunların her ikisi de mardin il sınırları içerisinde ve süryani'lere ait.
  
  kaynak: sevan nişanyan - müjde nişanyan
• halil cibran ın kitaplarında çokça bahsedilmektedir münzevi bir karakterden.
  
  (bkz: ermiş)
  (bkz: gezgin)
  
  elini eteğini pek çok şeyden çekmiş manasına gelmekteymiş yanılmıyorsam.
• yılmaz odabaşının birgün gazetesinde yazdığı köşenin adıdır aynı zamanda...
• tutanamayanlar in kullanabilecegi bir sifattir. saci basi dagilmis , derin dusunceden gozlerinin feri sonmus kisidir.
  (bkz: nihilist)