mahcub

• tasavvufi bir görüşe göre, allah-varlık ilişkisi açısından perdeli alimlere verilen ad.
• ek aldığında ünlü uyumu nedeniyle yumuşamadığı sürece, sonu "p" harfiyle biten kelime.
  mahcup : utangaç, utangaç bir biçimde