mahcur

• kısıtlı.
• çocukluk, sefîhlik, delilik, kölelik, bunaklık vs. gibi çeşitli sebebler yüzünden malını tasarruf hakkından, kullanmaktan men edilen kimse.
• türk medeni kanunu, genel hükümleri kapsamında fiil ehliyetini, gerçek kişilerin kendi fiilleriyle hak edinebilip ve borç altına girebilmesi olarak tanımlarken. bunun istisnaları arasında da kısıtlılığı saymaktadır. yasaya göre kısıtlılar, akıl hastalığı, akıl zayıflığı, sarhoşluk ya da bunlara benzer sebeplerden biriyle akla uygun biçimde davranma yeteneğinden yoksun olarak ayırt etme gücüne sahip bulunmayanlardır. görüldüğü gübü kısıtlılık sebepleri sınırlanmış olmamakla beraber içtihatta genel kabul görmüş hacir sebepleri şunlardır;
  
  ı. akıl hastalığı
  
  2. akıl zayıflığı
  
  3. israf
  
  4. ayyaşlık
  
  5. suihal (sui=kötü, suihal=kötü durum)
  
  6. suiidare (kötü idare)
  
  7. bir sene yada daha fazla müddetle hürriyet i ortadan kaldıra cezaya mahkum olma
  
  8. aciz olan kimsenin talebi (ihtiyari hacir)
  
  kısıtlı olmanın genel sonucu olarak kısıtlılar, yasal temsilcilerinin rızası olmadıkça, kendi işlemleriyle borç altına giremezler ancak haksız fiillerinden sorumludurlar. karşılıksız kazanmada ve kişiye sıkı sıkıya bağlı hakları kullanmada bu rıza gerekli değildir.
  
  http://www.belgenet.com/yasa/medenikanun/8-46.html
• ahmet turan alkan sayesinde kelime hazinemize kattığımız sözcük:
  
  http://www.zaman.com.tr/yazar.do?yazarno=1020
• kullanmaktan men edilmiş, bir şeyi kullanması yasaklanmış kişi.
• kısıtlama kararı için yetkili mahkeme kısıtlanacak kişinin yerleşim yeri mahkemesi; görevli mahkeme ise sulh hukuk mahkemesidir.
• kısıtlanmış, kısıtlı.
• (bkz: hacir)