• yarın bitiyormuş ne yazık sergisi triennale milano'daki. belki görme şansım olurdu kimbilir, bugün öğrendim newsletter'ından triennale'in.
    71 doğumlu italyan tasarımcı. aynı sergisi 2007 ekiminde de londra'da da izlenmiş :: "a 100 chairs in 100 days". az baktım web sitesine, bi heyecanla ekşiye girip bunları yazmaya başlamadan. "feierabend" işi de hoş. raflar, üstünde adamcıklar hüzünlü, kargacık burgacık suratlı - abajurlar. gözlerinden çıkıyordur heralde içlerinde ne varsa. fışkırıyor mudur? secdeye durmuş gibi figürler. (ceci n est pas une pipe)
    100 günde 100 sandalye. okumadım hikayesini nasıl yapmış daha, nasıl bir 100 gün, her gün bir sandalye mi, kaç gün kaç sandalye?
    armut gibi içinden çıkıp sarkan bi klasik sandalyenin, biri. iki levha bükülmüş, plastik beyaz beğenmediğimiz sandalyeler var ya balkonlarda; kesmiş onun arkasını vidalamış, birbirine vidalı ayna simetriği duran iki bükük levhaya. masalar var ucuca döne döne dizilmişler yamuk yumuk bacakları gibi üst tablaları.
    100 günde 100 sandalye.
    web sitesini bulabilirsiniz.
    bakmaya devam ben kendi bulduğumdan.
  • sandalyelerinden sonra yine başka bi sergideki tasarımları için (bkz: wouldn’t it be nice…)
  • royal college of art'ın design products programındaki eğitmenlerden biri.
hesabın var mı? giriş yap