mekanın göreliliği ^*

• hayatimizda kisiler kadar anilarimiza nufuz etmis bir kavramdir mekan. bir yerin genel kosullarindan cok, o mekanda kimlerle neler yasadigimiz, bize ne cagristirdigi o mekana olan bagliligimizi ve sempati antipati sinirlarimizi belirler. bu yuzden ayni mekani bazilari igrenc bulurken bazilari hoplayip ziplar minik tavsan misali, bazilari huzunlenir, bir kisim insan uzum yer o mekanda.
• (bkz: ankarayi sevmek) de bu baglamda aciklanabilir bir duygulanim oruntusudur.
• bir odada tek basina cok uzun sure geciren birisinin, o mekani farkli bicimlerde yorumlayabilmesi durumu...
  
  ote yandan, duygularimizi (=emotions) en basit ifadeyle, bilinc tarafindan uretilen output'lar olarak tanimladigimizda, bir mekanda farkli insanlarin farkli duygulara kapilmalari, "mekanin goreliligi"nin psikolojik boyutunu olusturur yalnizca...
  
  oysa duyularin (=senses) yanilticiliginin ilk kez farkina varilmasindan yola cikip, poincare-einstein-picasso ucgenine kadar uzanan genis bir aciyla konuya baktigimizda,
  (yani
  (1) klasik uc boyutlu geometrinin otesine gectigimizde,
  (2) evreni anlamlandiran dort boyutun da hareket miktarina bagli olarak degistigini hesaba kattigimizda ve
  (3) perspektifi cope atarak birkac farkli projeksiyonu birarada hayal ettigimizde),
  
  gercekten de bir odada tek basina cok uzun sure geciren birisiysek, o mekani farkli bicimlerde yorumlayabilmek icin elimizde yeterince veri olacaktir demektir...