memleket hasreti

• ayrıca tanıştırayım (bkz: sıla hasreti)...
• lakin bilirsin ki bu memleket turkiye ise, ozledigin seyleri turkiye'ye donsen de ozlemeye devam edeceksindir. yani hasret her daim bir duygudur turkiye'de; icerde ve disarda...
• defalarca dinledigim, hislerime tercuman olan cok guzel bir sarki, ozellikle de "ben bende degilim ki" kismi isi bitirmekte
• sık sık yoklayan bir sızıdır. hele bir de bok varmış gibi bunu ifade ettiğiniz ortamdaki isminizi memleketin denizinden çıkarıp koymuşsanız, sık sık yoklamakla kalmayıp, nefesinizden tırtıklar hale gelir. ne mutlu ki öyledir.
• anlaminin yada sarkinin verdigi hisleri tam olarak anlayabilmek icin gurbette olmanin gerektigini dusundugum sarkilardan hic anlamadiginiz yerler in farkina variyorsunuz.
• ahmet kaya'nin hoscakalin gozum albumunden, soz ve muzigi kendisine ait, az ve oz ifade edilmis fakat derin bir hasretlik sarkisi.
  
  giderim buralardan
  giderim bir gece vakti
  umurunda olmaz, umurunda olmaz, umurunda olmaz
  bilirim
  
  ya beni sararsa, ya beni sararsa, ya beni sararsa
  memleket hasreti
  
  bagırsan duyamam ki
  istanbul'da degilim ki
  cagirsan gelemem ki
  varna'da degilim ki
  uzaklardayim, uzaklardayim, uzaklardayim
  ben bende degilim ki
  
  ya beni sararsa, ya beni sararsa, ya beni sararsa
  memleket hasreti
• ahmet kaya'nın bu şarkısının özellikle de bestesi güzeldir güzel olmasına ama, hele bir de gerçekten memleket hasreti çekilmekteyse, hele bir de rakı içilmekteyse, ve hele bir de hasretin aslı memlete değilde kişinin oradaki sevdiklerineyse, işte o zaman bu şarkı insanı "ulan ben ne b*k yiyorum buralarda, ve bu ülkede ve de hatta bu hayatta" şeklinde isyanlara gark eder...böyle kalsa iyi, bazen saatlerce, bazen de günlerce aldığı nefesi bile bir işkence unsuru haline getiriverir
• sarkinin girisi cok guzeldir... ahmet kaya muzigi ve osman ismen duzenlemesi birlesmis ve yine iyi sonuc vermistir
• dün gece üniversiade ın açılışını izlerken farkında olmadan gözümden akan iki damla yaştır .
• yitip giden çocukluğu ve geri gelmeyecek bir dünyayı özlemek de olabilir bazen. duruma uygun "ben neredeysem, gurbet orasıdır" gibi bir ruh hâli taşır insan. memleket diye özlediği, ağzına leblebi unu doldurup konuşmaya çalışmak, yazlık sinemada üç film peş peşe seyretmek^*, terasta güvercin uçurmak ve karşıdan gelen kızın gözlerine tutulmak da olabilir.
  
  o hâlde, zülfü'nün teneke sesine bırakmadan, hep birlikte söyleyelim:
  
  memleket mi, yıldızlar mı,
  gençliğim mi daha uzak?
  kayınların arasında
  bir pencere, sarı, sıcak.
  
  nerde elleeeer, elleri göriiiim! eller havaya!