mesihi

• 15. yy divan edebiyatı şairi.
  döneminin diğer pek çok şairi irana yönelirken; mesihi, kendi yöresine ait deyimleri-söyleyişleri şiirine katarak divan şiirine yeni bir üslup kazandırmıştır.
• divanı 1995 yılında prof.dr. mine mengi tarafından yayınlanmıştır.
• şiirlerinde , özellikle de gazellerinde epiküryen (rindane) bir eda fazlasıyla görülür. hatta bazı gazellerinde aşkın duygusal boyutunu bir yana bırakıp doğrudan bedensel boyutunu dile getirmiştir. örnekse :
  "dil-rübâlar geldiler çıksun mesihi cân u dil
  sohbet-i hâs içre çün lâ’ık degül bigâneler ’’
  
  ( mesihi gönül süsleyen güzeller geldi , ruh ve gönül dışarı çıksın. çünkü ilgisizler/yabancılar bu gerçek sohbete layık değildir.)
• arapça'da "hıristiyan" anlamına gelir.
• döneminde osmanlı devleti’nin önemli balkan şehirlerinden biri olan priştine’de 15. yüzyılda doğmuştur.
  kendisine bosna’da verilen küçük bir tımarla ömrünü tamamlayan şair,1512 yılında, orada ölmüştür.
• hatunların efendi adam yerine piç tercihinden nasibini almış olan, talepleri mütevazı şairdir.
  
  "acımasun mu bu dil-i bîçârem ey rakîb
  ki olmuş nasîb bal saña ve belâ baña"
  
  "ey efendi adam olan benim yerime tercih edilmiş piç! sana bal, bana ise bela nasip olduğu için bu çaresiz gönlüm acımasın mı?"
• gerçek adı; "sehi tezkiresi"nde "mesîh", öbür kaynaklarda îsâ'dır. her iki isimden de "mesîhî" mahlası çıkabilir. ayrıca le'ali'yle benzer beyti olan şairdir. le'ali de şöyle demiştir:
  
  “olmak istersen i‘tibâra mahâl
  ya ‘arab'dan ya acem'den gel”
• ''açdugınca şeh-per-i zerrinini 'ankâ-yı mihr
  zâg-ı şeb kıldukça anun heybetinden intikâl'' beyitinin sahibi, kosovalı divan edebiyatı şairi.
  
  "güneş anka'sı, altından yapılmış uzun kanatlarını açtıkça, onun heybetinden gece kargası yer değiştirir.''