• otobüste yer vermek'ten kendini ayıran bir durum. özellikle zincirlikuyu, edirnekapı, avcılar veya söğütlüçeşme'den daha yeni boş metrobüse bindiyseniz normal şartlarda toplu taşımada yer veren biri olsanız bile ne yer vericem, 2 dakika bekleyip bir sonrakine binseydi diyebilirsiniz. lakin hala saf olduğunuz için bu düşünceden kurtulur ve iyi niyetli düşünmeye başlarsınız yine. ya metrobüse ilk defa bindiyse ve sürekli metrobüs geçtiğinden haberi yoksa, ya gerçekten acelesi varsa vb. sorular kaplar zihninizi. sonunda dayanamaz kalkar yer verirsiniz ve başka bir yerlerde birilerinin kız arkadaşınıza, kardeşinize, annenize, dedenize bu şekilde yer verebileceğinizi düşünerek avutursunuz kendinizi.. bir daha boş metrobüs beklemicem nasıl olsa yer veriyorum sonunda dersiniz. az sonra başka bir düşünce gelir yine; ya başkaları oturur yaşlıları ve kadınları ayakta bırakırlarsa? amanın..
  • 95 yaş üzerine tanıdığım insiyatif.yoksa allahın kulu kaldıramaz beni.
  • ihtiyacı olana, kalkmak ve yer boşaltmak suretiyle boşalan yere ihtiyacı olan insanın geçmesi durumudur.

    iki bayan metrobüse girip birtanesi -kucağı bebekli bayana yer verebilirmisiniz? diye sorar tabiki kimse tınlamaz. ben kalkar yer veririm, yanımdaki siyahi (zenci) arkadaş oralı bile olmaz hatta köşeye geçmez bile ben elimle işaret yaparım köşeye geçte bayan bebekle rahatça oturabilsin diye. üstelik yer vermediği gibi yol boyunca bu genç anneyi gözleriyle taciz eder bu siyahi orospu çocuğu.

    tüm dünyada yazılı olmayan kurallar vardır. hamileye, yaşlıya, kucağı bebekliye yer verme konusunda.

    sabah sabah küfrettirdi beni yiine amk.
  • yaa, ben amerikaya yeni gelmisim. metroyu kullaniyorum gayet nirmal bir sekilde. yasli bir teyze. dedim teyzem buyur otur. omzunu hafifce durttum. teyzem bakti bana, ben kalktim o oturdu. ama teyze sok olmus vaziyette. bi bana bakiyo bi yanindaki yolcuya. hani, vaybe bu devirde boyle genclerde kalmismi felan da degil. burda da var oyle davranis kulturu de, teyze noye sok hemen soyliyim, cok yasli gosterdigini dusunmeye basladi. yanindaki ne soruyo cok mu yasli gosteriyorum diye. yaw teyze yıkılacak olan duvara ıstedıgın kadar badana boya (makyaj) yap, oleceksın yıne de. daha da metroda kimseye yer vemedim vermeyecegim
  • metrobüste yer verememek diye değiştiriyorum.
    ben şahsen "niye yer vermiyoruz'u" daha çok merak ediyorum.
    zannediyorum, otbüste başkasına yer verme istatistikleri varsa, kesinlikle metrobüste yer verme istatistiğini beşe katlar.
    bunun bir çok nedeni arasından bana en mantıklı gelen şey şu; otobüste birisi ile tekrar tekrar karşılaşma oranın çok daha yüksek iken metrobüste bu oran milyarda bir amk.
    çünkü birincisi ne zaman kalkacagı ne zaman geleceği belli iken ikincisinin belli bir progamı yok.
    otobüs, aynı güzergahı kullanarak genellikle orada çalışan, oturan, okuyan vs insanları taşırken ve bunlar aynı saatde aynı otobüsü kullanırken metrobüste bu kişiler iki dakika önce durağa gelse başka vasıtalara binme olasılığı var.
    bu yüzden ilkinde aynı insanı yarın da görme ihtimali olduğu için yer verme olayı daha çok oluyor.
    metrobüste ise -ben şahsen- bu güne kadar aynı kişiler ile tekrar karşılaşmadım. tekrar karşılaşmama ihtimalim çok olduğu için de yer vermiye biliyorum.
    aynı vasıtaya binmiş bile olsak farklı kapılardan girmişsek yine birbirimizi görmeyebiliriz.
  • az önce şahit olduğum bir olaydır. ilginç kısmı ise otobüste otururken seni görse yer isteyecek yaşlılıkta bir dayının kadına yer vermesi. dayı ayakta zor duruyorsun aq ama maşallah amcılık içgüdünde sıfır eksilme*
hesabın var mı? giriş yap