mısır tarlası ^*

• blues ekilip biçilen tarlalar.
  (bkz: hep kandirildigini hissetmek)
• her gerilimde içi açilan tarlalardir.
  (bkz: kadin)
• "...mısır tarlalarına bu özel konumu sağlayan özellikleri nedir? bir kere boyları nedeniyle içine dalan insan veya yaratığın uzun süre görünmeden hareket etme imkanı bulmasıdır. ayrıca mısır tarlası içine büyük makine veya öldürücü alet saklanabilir. bunların dışında mısır tarlaları hava rüzgarlı olduğunda tuhaf bir sesle sallanırlar. yorumuna göre bu ses bir çığlık, bir dehşet sesi veya yardım isteyen bir insan sesine dönüşebilir. gecenin karanlığında mısır tarlaları hem korkunç gözükür hem de tuhaf ses çıkarır. içine girmek ise hiç de kolay iş değildir. bütün unsurlar mısır tarlasını korku filmlerinin en büyük silahı haline getirmektedir..."
  
  http://www.aksam.com.tr/yazar.asp?a=64793,10,104
• evinizin arkasında mısır tarlası varsa biliniz ki bir korku filminin sınırında yaşıyorsunuz.
  
  tüm kovalamacalar mısır tarlalarında olur, katiller mısır tarlalarını yara yara geçer, kurbanlar aralardan aralardan kaçar, ilaçlama uçakları mısır tarlalarına pike yaparlar filanca falanca...
  
  halbuki domates tarlası öyle mi?
• icerisinde kosulmaz.
• gördün mü dal içine köklerinin oraları kontrol et.
• (bkz: #64516978)
• pek çok korku filmlerinin oynandığı sahne gibidir. kargaları korkutacak korkulukların var olduğu uçsuz bucaksız labirentler. hikayeler hemen hemen aynı.
• korku filmlerinin eşsiz teması. bir çiftlik evim olsa tarlaya komple mısır ekerdim. gecenin bir yarısı kafan iyiyken boy kadar mısır hasatının içinde dolanıp tribe girmek sanırım çok iyi olurdu
• bu “korku filmi öğesi” denen alanlardan birinde bulunmuştum. çocuksanız; mısırlar daha da uzun gelir, labirentler daha da çıkılmaz olur.
  
  ben o tarlaya nasıl “düştüm”? babaannenizin uçsuz bucaksız görünen arazisinin, evine yakın bir kısmı da mısırlara ayrıldıysa, bu zor bir ihtimal değil. bir şekilde yolunuz düşüyor, adımlarınız oraya giriyor. giriyor ama kolay çıkamıyor. bir klostrofobik his… bir macera havası… bir heyecan… bir “ya kimse beni duymazsa?” korkusu… yukarıdan güneş ışıkları geliyor. mısırlar, masum olduklarını düşünerek gölgeler yapıyor. mısırların ötesinden, açık alandan aile üyelerinin konuşmaları duyuluyor. ses varsa ümit vardır; sakin olup bir yolda gidilerek çıkış bulunabilir.