mordechai
-
khruangbin'in 26 haziran'da çıkacak olan yeni albümü.
son albümü con todo el mundo ile hepimizin aklını almıştı. yine benzer tarzda olacağa benziyor.
albümden so we won’t forget isimli parçayı paylaştılar. iki gündür bayıla bayıla dinliyorum
şarkı listesi şu şekilde:
1 first class
2 time (you and i)
3 connaissais de face
4 father bird, mother bird
5 if there is no question
6 pelota
7 one to remember
8 dearest alfred
9 so we won’t forget
10 shida
bu da albümün kapağı -
malum ortamlara düştüğünü görünce dayanamayıp dinlediğim albüm. albümdeki favorilerim shida ve
if there is no question oldu. con todo el mundo seviyesinde olmasa da genel olarak bakıldığında gayet başarılı olmuş diyebilirim. -
bugün çıkacak albüm.
con todo el mundo kadar sevemeyeceğimi düşünsem de, khruangbin'i seviyoruz.
(bkz: #109369443) -
khruangbin'in yepyeni albümü. aşina olduğumuz sound'u bozmadan ve üzerine ekleyerek ilerlemeye devam ediyorlar, beğendim.
-
-
khruangbin grubunun 4. lp'si olan albüm. daha yeni yeni çıktı. spotify linki
albüm çıkmadan önce yayınlanan teklilerden so we won't forget şarkısını çok beğenmiştim. klibi de ayrı bir güzel ayrı bir duygusaldı.
albüm için fazla risk alınmamış ve con todo el mundo albümü sounduna benzer gidilmiş. fakat genel olarak biraz soğuk ve ruhsuz bir gidişat var albümde. yani rahatsız etmiyor ama çıkıp dans ettirmiyor da, çok nötr havada ilerliyor. so we won't forget şarkısından başka özellikle one to remember çok dikkat çekici. keyifli dinlemeler! -
father bird, mother bird: albümün tamamını ilk dinlediğimde aklımda en çok kalan şarkı oldu. albümü dinlemeye de hep bu şarkıdan başlıyorum.
pelota: "sözleri" olan şarkılar arasında en güzeli.
one to remember: muhteşem.
`so we won't forget:` one to remember'ın ardından dinlenmeli. çok şahane. iki şarkı birbirine atıf yapan sözleriyle birbirini çok iyi tamamlıyor.
shida: beni çok etkiliyor bu şarkı. çok garip bir hüzün gizlemişler sanki şarkıya. tam sigara yakıp tavanı izlemelik bir iş olmuş bence, neden bilmiyorum, hep böyle hissediyorum dinlerken.
beğendiğim şarkılara baktığımda ben khruangbin'in neredeyse-enstrümantal "eski" tarzını daha çok sevdiğimi fark ettim. sözlü şarkılara henüz ısınamadım. mesela dearest alfred enstrümantal olsa tadından yenmez olurmuş, sözler o muhteşem altyapıyı bozuyor gibi hissediyorum.
ismini andığım şarkılar "eski" khruangbin ruhunu taşımaya devam ediyorlar ve benzersizler. bunlarla idare edebilirim yani, sorun yok.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap