musammat koşma

• hule, halk edebiyatında, 6+5 kalıbında yazılmı$, dizelerinde iç uyak bulunan, iç uyakları genellikle dizelerin altıncı hecelerinde yer alan bir ko$ma türü.
• pek kullanılan bir nazım şekli olmamakla beraber, daha çok divan şairlerine özenen halk aşıklarının divan şairlerinin musammat gazellerini taklit etmesi sonucu ortaya çıkmış nazım şekli. musammat koşmanın normal koşmadan ayrılan tek yönü iç kafiyesi olmasıdır. söz gelimi aşağıdaki koşmanın tırnak içine alınmış sözcüklerinde iç kafiye olduğu için koşma musammat olmuştur.
  
  fevziyem ben "sana" hep yana yana
  boynumu bir "yana" büktüm ağladım
  ölüm var her "cana" düşmem isyana
  derdimi "rahman'a" döktüm ağladım
  
  güven yok "dünyaya" benzer rüyaya
  temelsiz "binaya" boş bir hülyaya
  el açıp "mevla'ya" durdum duaya
  sel olup "deryaya" aktım ağladım