ne bileyim ya

• sinir halinde basiniza ususmus pozisyonda ki soru sormayı spor haline getirmis kisiye cuk oturan cevap (bkz: severim)
• (bkz: bilmiyorum anlatabildim mi)
• kendi kendine söylenir durur bazen bu söz öbeği.
  kendi kendine. durup dururken. oysa dalmıştır yeşile, maviye; kapıya, merdivene; ele, ayağa. ansızın. hava da soğuktur zaten. hoş, sıcağında da dalınmaz mı? kim demiş dalınmaz diye. varsa bu dert, bu keder bal gibi de mis gibi de dalarsın beybabam.
  çıkamazsın işin içinden. orada, işte o hüzün, birdenbire çöküverir üstüne.
  "ne bileyim işte", "ne bileyim ya" diyerek geçiştirmek istersin gönlüne. geçiştir bakalım. geçiştirebildiğin kadar.
• (bkz: ne bileyim ben)
  (bkz: ay ne bileyim)
  (bkz: ne bileyim)
  (bkz: ben bilirim)
• "acı, idraki saran kabuğun kırılması" ise ne bileyim ya eşiği de bu kırıntılara bakarak söylenen cümledir. zihin mahkemesinin salondan çıktıktan sonraki halidir. kafadaki yasaların dönerek birbirine girmesi, dünyanın sonbahar mevsimindeki yaprakları kaosla uçuşturan rüzgarıdır.
  
  ay ne bileyim den farklı olarak yargı içermez. yargı işi geçmiş, sular durulmuştur artık.