ne varlığa sevinirim ne yokluğa yerinirim

• yunus emre'nin bana seni gerek seni adlı şiirinden bir çift mısra.
• yunus emre'nin yuzlerce binlerce siirlerinde cagirdigi gibi bu siirinde de dostuna;
  askin aldi benden beni
  bana seni gerek seni
  ben yanarim dunu gunu
  bana seni gerek seni
  
  ne varliga sevinirim
  ne yokluga yerinirim
  askin ile avunurum
  bana seni gerek seni
  
  sofilere sohbet gerek
  ahilere ahret gerek
  mecnunlara leyla gerek
  bana seni gerek seni
  
  cennet cennet dedikleri
  birkac koskle birkac huri
  isteyene ver onlari
  bana seni gerek seni
  
  eger beni oldureler
  kulum goge savuralar
  topragım anda cagira
  bana seni gerek seni
  
  misralariyla sesleniyor.kimdir bu dost?cok sevdigi taptuk emre mi?haci bektas mi?muhammed mi?muhammed'in sevdigi ali mi?butun insanlarin butun minarelerden ve can kulelerinden cagirdigi tanri mi?hicbiri diyemeyiz.
• (bkz: in me omnis spes est mihi)
• "pehlivaaaan pehlivan öğretisi"dir.
  altta kalınca yerinmemeyi, üste çıkınca sevinmemeyi de öğütler.
• mükemmel dengenin tanımıdır.
• ne varlığa yerinirim, ne yokluğa sevinirim.