nevaser mevlevi ayini

• bestekârı: rif'at bey (sermüezzin) (1820-1888)
  
  birinci selâm
  
  mâ der du cihân gayr-ı hudâ yâr nedârîm
  
  cuz yâd-ı hudâ hîç dîger kâr nedârîm
  
  muştâk-i dil u cân (est) şemsu'l-hakk-ı tebrîz
  
  der âyine cuz sâye-i dîdâr nedârîm
  
  yok bizim iki cihanda da allah'dan başka yârimiz.
  
  yok allah'yı anmaktan başka bir işimiz.
  
  gönlün ve canın arzuladığıdır tebrizli allah güneşi (şems-i tebrîzî)
  
  yok aynamızda sevgilinin yüzünün gölgesi dışında bir şey.
  
  mazhar-ı hak bâşed û râ in cihân
  
  dembedem bîned cemâl-i hak ayân
  
  inçunan ki goft mevlânâ-yı mâ
  
  an ki pîr-i kâmil u dânâ-yi mâ
  
  onun için allah'nın mazharıdır bu cihan.
  
  her an allah'nın cemâlini görür ayân.
  
  pîr-i kâmilimiz, bilenimiz, mevlanamız
  
  böyle etmiştir beyân.
  
  bâz ez an kûh-i kâf âmed ankâ-yı aşk
  
  bâz berâmed zi cân na'ra vu heyhâ-yi aşk
  
  aşk nidâî bulend kerd be âvâz-i pest
  
  key dil-i bâlâ beper, binger bâlâ-yi aşk
  
  binger der şems-i dîn, husrev-i tebrîziyân
  
  şâdi-yi cânhâ-yi pâk, dîde-yi dilhâ-yi aşk
  
  yine kaf dağından geldi aşkın ankâsı.
  
  yine yükseldi candan aşkın nârası.
  
  alçak seslendi şöyle alçak sesle:
  
  ey yücelerde uçan gönül, bak aşkın yücesine.
  
  bak din güneşine, tebrizlilerin hüsrevine.
  
  temiz canların sevincine, aşık gönüllerin gözüne.
  
  merhabâ ey cân-ı bâkî, pâdişâh-ı kâmyâr
  
  rûhbahş-ı her kırân u âftâb-ı her diyâr
  
  in cihân u an cihân her du gulâm-ı emr-i tu
  
  ger nehâhî ber hemeş zen ver hemîhâhî bedâr
  
  cism-i hâk ez şems-i tebrîzî çu kullî kimyâst
  
  tâbiş-i an kimyâ râ ber mes-i îşân gumâr
  
  merhaba ey ölümsüz can, ey kutlu padişah.
  
  her kıran'a ruh veren, her diyarın güneşi.
  
  bu cihan, öbür cihan, senin emrine köle olmuş.
  
  istemezsen vurursun, asarsın istersen.
  
  şems-i tebrîzî'nin kimyâdır tümüyle toprak bedeni.
  
  onların bakırından bil sen onun parlayışını.
  
  ikinci selâm
  
  bâz âmedem, bâz âmedem, ez pîş-i an yâr âmedem
  
  der menniger, der men niger, behr-i tu gamhâr âmedem
  
  yine geldim, yine geldim, o sevgilinin yanından geldim.
  
  bak bana, bak bana, senin derdini dinlemeye geldim.
  
  üçüncü selâm
  
  ey begofte der dilem esrârhâ
  
  ey ki dâred bâ fakîran kârhâ
  
  ey hıyâlet gamgusâr-ı sînehâ
  
  vey cemâlet revnak-ı gulzârhâ
  
  şems-i tebrîzî be şehr-i aşk-ı tu
  
  geştî îymen ez heme ağyârhâ
  
  ey gönlüme sırlar söyleyen,
  
  ey fakirlerle ilgilenen,
  
  ey hayali, gönüllerin tesellisi,
  
  ey cemali gül bahçelerinin parıltısı şems-i tebrîzî!
  
  aşkının şehrinde bütün ağyardan emîn oldun.
  
  ey ki hezâr âferin bu nice sultân olur
  
  kulu olan kişiler hüsrev ü hâkân olur
  
  her ki bgün veled'e inanuben yüz süre
  
  yoksul ise bây olur, bây ise sultân olur
  
  ey binlerce varı, yaratan, bu nasıl bir sultandır ki,
  
  onun kulu olan kişiler, padişahlar padişahı olmada, şahlara buyruk yürütmede.
  
  bugün veled'e inanarak ona, onun kapısına yüz süren kişi,
  
  yoksulsa zengin oluyor, zenginse sultan kesiliyor.
  
  in hâk-i talebkâr-i hudâyîd hudâyîd
  
  hâcet be taleb nîst, şumâyîd şumâyîd
  
  harfen du kelâmîd u hurûf-i du kitâbîd
  
  cibrîl-i burâkîd u resûl-i an hudâyîd
  
  allah'yı isteyen topraksınız siz.
  
  talep etmeye ne hacet? siz varsınız, siz.
  
  harf bakımından iki sözcüksünüz; harflerisiniz iki kitabın.
  
  burak'a binen cebrail, o allah'nın elçisisiniz.
  
  der hâne-i hod yâftem ez şâh nişânî
  
  enguşterî la'l u kemer-i hâsse-i kânî
  
  dûş âmede bûdest u merâ hâb beburde
  
  an şâh-i dilârâm u an mahrem-i cânî
  
  evimde şahtan bir işaret buldum.
  
  bir lâl yüzük, mücevherli bir kemer.
  
  o sevgili şah, o can mahremi
  
  dün gelmişti ve ben uykuya dalmıştım.
  
  ey dil bu yeter iki cihânda sana iz'ân
  
  birdir bir, iki olmaya yok bilmiş ol imkân
  
  hak söyleyicek sende, senin ortada nen var?
  
  âlemde hemen "ben" didiğindir sana noksan.
  
  sa'yeyle, rızâ gözle, ko ıtlâk ile kaydı.
  
  âlemde semâ'î, bu yeter sâlike irfân.
  
  dördüncü selâm
  
  ey âyıkân, ey âşıkân, molla-yı rûmî mîresed
  
  ey sâdıkân, ey sâdıkân, molla-yı rûmî mîresed
  
  ey aşıklar, ey aşıklar, molla-yı rûmî geliyor.
  
  ey sadıklar, ey sadıklar, molla-yı rûmî geliyor.^*