9 entry daha
  • pera sokaklarında sessiz ve kederli yürürken, yüzleri sarı kırmızı atkıyla örtülü beyoğlu çocuklarının, istiklal caddesini inleterek, galatasaray'ın alnına yazdığı kaderin bestesi. tarlabaşı bulvarında toplanıp gümüşsuyundan aşşağı yürüyerek gidilen inönü deplasmanlarını yaşamış olanların, eski sabahlama günlerini anımsayarak, iki damla gözyaşıyla söylediği beste. ''beyoğlu sadece cimbombomundur'' mottosuna sadık kalarak, semtinde başka takıma şampiyonluk kutlatmayan peralıların türküsü. iki direk arasında dolmabahçe stadı kapalı tribününü kapabilmek için verilen mücadeleden beslenerek, günümüze taşınan mirasın yükünü omuzlarında hisseden, sirozlu ciğerlerine inat giden her sevgilinin ardından el sallayabilecek kadar gururlu duran beyoğlu insanlarının isyanı.

    her maç sonrası ; ''yarın iş var, evde bekleyen eş var eve gitmek lazım ama semte uğramadan olmaz'' diyerek maç çıkışı nevizadeden hasnun galip sokağa oradan tünelin sonuna kadar içiyoruz gündüz gece dercesine, maçın sonucu ne olursa olsun şişenin dibinde galatasaray'ı gören romantik tribün emekçilerinin hayatının özeti.

    evet yürüyoruz sessiz ve kederli , nüfusta beyoğlu-asmalımescit e kayıtlıyız, belki onlar yüzler binler yok artık sokaklarında. o günleri hiç yaşayayamamış ama her nefesinde özlemle ananlar dolanıyor bazı bazı. evet artık sadece bizimde değil orası, pera eskisine göre çok kozmopolit. rakı aynı rakı, şehir aynı şehir ve tribün aynı tribün değil belki. 48 saat uykusuz kalarak hazırlandığımız derbilerin yerini internet savaşları aldı. değişim o kadar hızlı oldu ki, yaşımız otuzlara dayanırken bizi bile derinden sarstı. olimpia önünde ziyaret edeceğimiz platonik bir konsomatris sevgilimiz bile kalmadı pera'da. ama nefes alıyor. ama yaşıyor beyoğlu. bir elin parmağı gibi, lisenin arkasından dolanıp eski cezayir sokağı merdivenlerinde sabahlayarak, mezesiz rakıyı bolca tütünle tükettiğimiz derbi akşamları gibi. gecenin köründe bir türlü sonlandırılamayan alkol seanslarının, sabah 05.00 vaktine vururken akrep ile yelkovan , son deminin son dublesinde ; ''boşver be oğlum, hayat güzel. rakı var, galatasaray var, beyoğlu var'' diyebilen pera'nın berduş filozofları gibi.
  • hayatlarını kronik bir tutkuyla bağlandıkları, sarı kırmızı bir sevda masalına armağan eden, tribün emekçilerinin mottosu. (bkz: nevizade geceleri)
  • 9 nisan 2009 galatasaray cras basket taranto maçı destanından sonra düzenlenen eğlencede, avrupa şampiyonu bayan basketbol takımımızın cesur yüreği, kaptan ışıl alben tarafından tüm kıtalarıyla eksiksiz söylenerek, en güzel anıların en özel mutluluklarına ortak olmuş, karşılıksız sevda manifestosu.

    9 nisan 2009 galatasaray cras basket taranto maçında aslan kızlarımıza destek olmaya gelen futbol takımı oyuncularımız;metin oktay formasıyla maça gelen arda turan, emre aşık, ümit karan, sabri sarıoğlu ve büyük kaptanımız cesur yürek bülent korkmaz'ın besteye eşlik etmesi, nevizade geceleri fenomenini ölümsüzleştirmiş, kültleştirmiştir.

    galatasaray tribün neferlerinin, ulan galatasaray haykırışını yüreklerinde hisseden, takımına yazdığı ''yalnız yürümeme'' kaderini yüzlerine örttükleri atkıdan akan sevinç gözyaşlarıyla gizleyen binlerce ultrasının nevizade geceleri haykırışına ortak olan ''içimizden birisi'' ışıl kaptana, hayata karşı galatasaraylı duruşumuzu anlatan bestemizi söylemek çok yakışmıştır. inletirken istiklal caddesini inadına peşindeyiz.

    (bkz: ışıl alben/@kent yorgunu)
88 entry daha
hesabın var mı? giriş yap